4
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
404
Okunma
Bu şehir hep bir şeyleri eksik bırakır,
Bir sokak dönülmez, bir kapı çalınmaz.
Bir adam, yüzünde yarım kalmış bir gülümseme,
Hep gitmekle kalmak arasında sıkışır.
Hangi rüzgar devirdi masamızdaki mumları?
Hangi sokak lambası sildi yüzümüzü geceden?
Aslında her şey biraz unutulmuş burada.
Biraz kırılmış, biraz eski.
Ve biz, o unutulmuş şeylerin izini sürüyoruz,
Bir taşta, bir yağmurda, bir suskunlukta.
Belki de bu yüzden şiir yazıyoruz,
Her cümlede bir harf eksik kalarak.
Ama bil ki sevgili,
Bu şehir seni hatırlar bir gün.
Bir duvar yazısında, bir gölgede,
Belki bir rüzgarın uçurduğu yaprakta.
Aslında hiçbir şey tam olarak bitmez burada,
Her şey bir başka sabaha devrilir.
Ve biz, o sabahın ışığında,
Yarım kalmışlığımızla tamamlarız kendimizi.
5.0
100% (17)
Cevap Yaz