Kalbim sıkıca saklandığı gölgelerde,
Fısıltılar soluk ışıkların altında yankılanıyor.
İnkar edemediğim bir sessizlik var,
Göğsümde binlerce sebep taşıyorum.
Parıldayan gözler ama dünya loş hissettiriyor,
Çemberleri kovalarken daireler içinde kayboldum.
Ruhumun etrafında dönen şüpheleri soluyarak,
Bu sonsuz delikte daha da derine düşüyorum.
İçimdeki sesten kaçıyordum,
Sırdaş edemediğim duygularla savaşıyordum.
Şimdi ateşle yüzleşme zamanı geldi,
Kayıp arzumla daha parlak yanıyorum.
Söylediğim her kelime eksik hissettiriyor,
Her kalp atışı soğuk beton gibi yankılanıyor.
İleri adım atmak riskli bir acı gibi,
Ama kalbim yağmurun altında dans ediyordu.
Gökyüzüne uzanan sessiz bir çağrı,
Geceye kazınmış yaralarımı sarıyor.
Şafak söküyor, umut yeniden boy veriyor,
Ve ben, her kırık parçamla tamamlanıyorum.