Bir mantalite.
Bir resital.
Bir öncelik.
Ve aşkın küpeştesi bense istikrarlı bir yolcuyum
Bu anlamsızlık dehlizinde kundaklanmış
Ruhumun efkârına binaen
Ruhumun kırsalında saklı bir dua
Bir duayen
Ve işte gökte asılı dolunayın çevresini
İhlal etmiş binlerce yıldızın arasında
Anlı şanlı Zühre’yim ben
Öncemde Kutup
Sonramda umut
Ve Rabbin, unut, dediği o minvalde
Tutuklu kaldığım kadar ait olmadığım
Bir dünyanın çeperinden
Sökün eden ihlaslı kalbim
Asla da şerit değiştirmeyen
Yalnızlığım ve yakarışım ile
Kutsanmış acılar durağında
Gölgeme dahi minnet etmeden
Körelen sözcükleri değil
Külünden doğan imgeleri
Baş tacı edip
Mimlenmiş tüm renkleri de boca ettiğim
Seferi ruhunda varlığımın
Seyyah yolculuğumdan arda kalan
Üç beş tıknefes şiiri
Gömüp de toprağın en derinine
Hali hazırda ayakta
Hali hazırda Araf’ta
Satılmış ruhlar sokağının kırık sokak lambasına
Tünemiş
Bir efkârla
Pervanesi olduğum izafi ışıkların
Rölantiye aldığı
Bir ummanın da kollarında
Uyuya kaldığımın ertesi
Haizi olduğum o tek zerrem
Zerre de şüphem yok iken sevgimden
Ve balyalarca acıyla hemhal
Kaçıncı dalyasında saklı isem artık rüyaların
Öncemde Ebabil
Anda embesil bir kaçışın da müdavimi
Sarkıtlar ve dikitlerle çevrili
Ölüm öncesi
Münzevi bir istikamette
Kordan heceleri
Ve de tüm yıldızları
Kırptığım bir ahvalde
Kırsalında düşlerin
Kır saçlı şiirlere ve imgelere
Yürek b/ağladığım
Bir sadakat yemini iken yazılası
Şiirlerin hanesi ve namesi ve zimmetlisi
Bir yerin bir göğün
Birbirine kavuşamadığından da öte
Varsın imkânsız bir aşk addedilsin yüreğin tekil hanesi
Ve haresi
Ölümüne sevdiğimden de öte…