Dört duvar arasında, hapsoldu fikirlerim
Işıklar görünmedi, muradım yaza kaldı
Karanlık denizimde, umut buldu kirlerim
Işıklar görünmedi, muradım yaza kaldı

Sık sık toplayan benken hüzzamın çığlığını
Derleyemedim heyhat, akşamın çığlığını
Beklerken güzel güzel, bayramın çığlığını
Işıklar görünmedi, muradım yaza kaldı

Yazılınca kopkoyu, duvardaki çizgiler
Hülyam tersine dönüp, kalbe hüzün büzgüler
Dökülünce dilime, yanık yanık ezgiler
Işıklar görünmedi, muradım yaza kaldı

Saadetim ölmüştü, sakallarım yüzünden
Düşürdüler beni hep, insanların gözünden
Bıktım artık onların, anlaşılmaz sözünden
Işıklar görünmedi, muradım yaza kaldı


NOT: Değerli Gönül Dostlarım,
Yaşadığım yerde bugün bir olayla karşılaştım ve bu olayın tesiri altında hislerimi mısralara döktüm.
Olay şu: Bir yıldan beri ilçemizde bulunan Türk Sanat Müziği Derneğinde solist ve korist olarak görev yapıyordum. İnançlarımdam dolayı, geçtiğimiz yaz sakal bırakmıştım. Ama maalesef dernek yöneticileri sakalımdan dolayı, beni dernekten kovdular. Şu anda da çok sevdiğim müziği icra edemiyorum.
Gencecik fidanların kanları günümüzde oluk gibi akarken, üzerimize bu kadar kara bulutlar dolaşırken, insanların sakalı ve başörtüsüyle uğraşılması çok düşündürücü. Ne diyelim Allah hepimizi islah etsin. Ömer Öner