0
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
533
Okunma
Kuruyup dökülsem toprağa, bir avuç rüzgâr katsa önüne küllerimi, vahama kavuşsam...
Ölsem, özlemek kadar!
Doğduğum, acılarımın kök salıp zehirlediği kente…
Ellerimi uzatınca tuttuğum seni de ekleyince aşkın başlayıp bittiği yere…
Yağmurla söz kesmiş bu şehrin gri yüzünde sokak lambalarına sis çöker, bir adım ötesi görülmez olur…
Güneş yüz görümlüğü olur kentin, ışıl ışıl bir sevinç boğar caddelerini, yarını göremezsin..
Şimdi;
Gözlerimdeki şehre yağ sevgili...
Işıl ışıl yanarken gecede ateş böcekleri
ve
su ile ateşin raksını resmederken gözbebeklerime gözbebeklerin
üzerime üzerime yağ sevgili…
Gel…
Sude Nur Haylazca
(Vaha Sahra)
5.0
100% (7)
