Gün içinde düşkünlüklere rastla
Evden çıkmayı isteğim yok, korku had safhada
Şehir girdap, insanları sanki canavar
Sordum nedir itimat? Yok etti ben riyalar
Gerçekten kaçan, hayalden sakınan
Cesaretini bile koyamaz satırlara
İhanet eder hatıralarına
Sahte oksitosin ve dopomin bataklığında
Kalemi bırakana sirayet eder yalanlar
Telafisi mümkün olmayan zamanlar
Kendini harca, sağlığını riske at sonra
Neden bunu yapıyorum her defasında?
Diye sorduğumda, kalmamıştı artık bahanem
Sadece korktuğumdan
Bu ben değildim oysa
Çıkarım zıvanadan, belki de geldim çoktan aklımı kaybetme noktasına
Ruhunu satar yüreğini yalnızlığa mahkum kılan
Masumu oynayanın kabusuydu saf ve temiz kalmak
Mahcup duran kurnaz, kendini kandıran
Hayatına perde çek, sırla dol sonra
Ve içine kapan
Mazeretin hoşgörüsü yok, artık saklanma
Geceyi içine çek, duygularınla karşılaş
Maneviyatla dem vur ardından maskeler tak
Karakterinden utan, korumaz ördüğün duvar
Kanlı tual, kaygıyla attığım fırçalar
Erteleme biter, durur saat
Madde etkisinde bir kuytuda sok endişelerini tabuta
Uyku zehirlenmeleri yaşa
Üstünden tır geçmiş sanki sabahları kalktığında
Kararsızlığın yorgunluğunda depresyona uğra
Vaktini söndür hayal kırıklıkları, geçmişin kırıntılarında
Sadece ölümü hisset, yeniden doğ sonrasında