yokluktan varolana
besleyen yaşamı
beyaz zarftan uçuşu kelebeklerin
ey serpilen mürekkep
çiceklerini çağıran çıplak vişne ağacı
yirmi dokuz harf şiirin boğazında kör ilmek
öncesiz sonrasız


felç inmiş
kağıdın incesine
kırık beyazına bağlanmış uçurtmalar
dil eğirir imgelerini
samanlıkta aranan iğneyle


onca zaman
hayalin sızısına çıkan umutlu kanama
hatırında, geçen başka selam
cesetler kadar kalınan diyar
raydan çıkıp tutulan el


nazım
unutulmuş mendil kara dut dallarında
gök çekimine kapıldığımda
mor uçurtmaların ardından
şımaran çocukluğum


selvi zamanların alevlerinde
adım adım kül
yardan atılmaya heves rüzgârın
sahrayı çeken serap
adım adıma iz


üç kere öp
kuşlar yesin ellerinden ekmek kırıntılarını
yağmur al saçlarına
parmaklarına uzasın damla


tuz yangını bir damla okyanusun
dalınca dalgalara
içi içe bağlayan rüya




Sude Nur Haylazca

(Vaha Sahra)