yerin kulağına fısıldadım
gece görüşüyle kim görür
yolun sonunda
herkes kurbansa…

gülü dikeninden tutup, vurulmuşsun

tufandan arta kalan gülüşüm incitmiş Ağrı’nı


gördüğün yanılsama
susun kalbinde secdeye çökmüşüm


reyhan kokulu damların özleminde kalan çocuğum…

gülü dikeninden vurup, incitmişsin

bebek mezarları çizilmiş
dilsiz neşter ağzıyla
Hipokrat yeminlerinden bozma…

kalbimi mi sökeceksin kaleminle?
gözlerimle bir derdin var senin


dünden bugüne sızan sızının
aralık köşesindeyim
kırılacak imgenim


şarkı biraz da abartı
şiirler kadar


dereyi görmeden paçayı sıvayan biraz…


dehşet
dünyevi nişangahta
günahsızken böyle
es vermez dilinle
çağrılıyorum



kaç darda kırdılar boynumu
tek başınalığımın kınıyla
kuşandım en keskin yalnızlığı


tarihi kandan yapının
ölüm kusan tuğlalarını yıkmaya
ellerim ince

bebek çığlıkları gösterimde
kabusun içine çeken

gülü dikeninden tutup, yolmuşsun
ellerin diyorum ellerin kanadı mı?






Sude Nur Haylazca


( Vaha Sahra)