6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1217
Okunma
burnun dikine büyüyen onomatope
törpülesen egosunu kaybedecek hacimden
kan içinde ruh
kaç inden geçse
halkasız kapı
boğarken yalanların sakız saltanatı
kalınlığına ağlar sükûn
döker gün kabukları
çukurda biriken kütle
tuzlu
söz ki şer
ve gün gelir
şafak atar
kuma düşer güneş zifir zamana
doğrar heybesindekileri şaki kurtlar sofrasına
son mermi adaktır
dayanır şakağa!
2008-10-11
Sude Nur Haylazca