yağmur sonrasıydı sanırım bahçelerde şenlik
sen uyuyordun
rüyana girip saçlarına dokundum
bir serçe sıçradı dalından korktun
oysa benim ellerim şefkat doluydu

ıslak kaldırımlar soğumuş olsa da
sıcacıktı kalbim
o an seni bana getiriyor sandım yağmur
ne kadar da çocuk ne kadar da masumdu sevgim
göz kapaklarından öptüm
aşkım büyüdü

incinen bütün kalpleri seviyordum
denizi mehtabı selvi
uhrevi nakaratların mabeyni
gül olup dualar istediler benden

bu gelmeyen bir merasimdi benim için
akıl almaz şarkılarla süslenmiş aynaları
bana gösterip yok oluşlar çalkaladım
mutluluklar değdirdim ayak uçlarına

seni sevmek haberin olmadan
sana ulaşmak sonra
kendime bakıp senin gözlerinden
mutluluğa uyanmak

tatlı telaşım
akşama doğru bütün karanlıkların unuttuğu
bir sevgili gibi hayatın karmaşasını sunuyorsun bana
geçiyorum bu olan bitenden
ağzın örümcek ağı gibi ama
sen beni içinden seviyorsun.