Nazım Usta duysa gülerdi,
Kitabından mülhem de ondan!
”Hemşo, Karakoçan nire?” derdi.

12 Dev Adamından başlasam ilçemin
Tam yerine manzara koymuş oluruz.
Hani ilçemin en meşhur tiplerinden oluşan
Ve takvimlere giren; kimi deli, kimi veli...
12 adam gibi adamdan; müfteri olmayan,
Menfaat için babasını satmayan,
Anasını bu işe katmayan.
Diyojen’in gündüz fenerle aramadığı,
Diyojen’in gece fenersiz gördüğü,
12 adam gibi adamdan bahsedeyim.
.
İlçede son iki seneden beri zuhur eden
ve direk olarak ilçeyi etkileyen,
Dahili ve harici vakaların ne travmalar oluşturduğunu gören var mı?
Neler oluyor bize?
Kimleri harcıyoruz göz göre göre?
Kime hizmet ediyoruz Allah aşkına?
Hangi akıntıya kürek çekiyoruz?
Hangi rüzgara işiyoruz?
Çiş üstümüze dökülüyor oysa!

Alın bütün makamlar sizin olsun,
Çekin kirli ellerinizi ilçenin üstünden.
Etiketlerinizi alın, iftiralarınızı alın
Yaftalarınızı alın, paftalarınızı sökün,
Sahi pırpırınız kaç yıldız?
Elbet ifşa edilecek, elbet sesi kesilecek

Elbet müfteri ilan edilecek, elbet irinler sıkılacak.
Elbet hesabı sorulacak atılan her bir düğümün.

Selam size, günaydın size meseleyi idrak edemeyenler!
Bu ilçeye gayrılığı getiren insanları koruyanlar yazık size?
Siz başkasının çocuklarının şakşakçılığı ile mesut ve mağrur olanlar!
Sizi ne ilgilendirir bu ilçenin genç ve tertemiz bir evlatları?
Okumuş ve hakkıyla bir makama gelmiş insana ne ihtiyacınız var ki!
Başkasının çocuklarıyla mutlu olun.
Başkasının türküsünü dinleyin siz.

Hamido’nun neden her şeyden vazgeçtiğini şimdi daha iyi anlıyorum.
Elinde ekmek ve soğan, bir park köşesinde kimseye aldırmadan
Neden karnını doyurduğunu?
Doğallık bu olsa gerek?
(Parktaki havuza çırılçıplak giren çingene çocuklarından sonraki doğallık)
Şimdi kalkıp devrimci olduğunu anlatmak Hamido’nun,
Tipinden, isminden yola çıkarak
Ve buna inanmak komik olur değil mi?
Eşkıya ismine benzedi biraz ama Hamido devrimci değildir.
İnanan olmaz mı? Bahse girerim ki inanan olur.
İkna kabiliyeti çok yüksek olanımız var.
Ayak baş parmağından girip,
Vücudu ayaktan başa doğru kateden damarlardan geçerek,
Direk beyne enjekte edilen Hamido devrimcidir lafzı ha!
Gülünecek en müsait yeri ile güler buna bir insan.
Bu mikrobu; kaç safdilli, kaç beyni zilli, kafası kerli ferli,
Kaç kodaman, kodu mu oturtan gocaman kıçları ile anlar.
Vizyonu kopuk, misyonu bozuk, zihniyeti bulanık
Nefreti tazyik, öfkesi basık, salyası boğumluk.
Kaç zevat çakar vaziyeti?


Yaşar’ın ne yaşadığı ne yaşamadığı
Sizleri ne kadar alakadar eder?
Hoca bir çay parası ver deyişi
Gözlerinin maviliğindeki insanlığı
Ne kadar içinize dokunur?
Gıras lakabı ile deli ettiğimiz
Makaraya sarıp kahkamızı yükselttiğimiz
Adam gibi adamdır Yaşar!


“Gusura galma emmiciğim emma ve lakin
Yutan oluverir gayri bu yalan rivayeti.”
Albayın albaylığını, bu essah albay değil aman!
Desem de inanmayanlar olur a canım!
Bak hele ne söylüyor şu kırık kalem.
Bak hele hangi telden çalıyor şu delifişek, ulan ee… eşek,
Millet nereden bilecek albayını Karakoçan’ın?
Albayın yarım porsiyon bir tip olduğunu nerden çakacak?
Ğero’nun iskat peşine düşmüşlüğünü,
Esasen Mankurtlaştırıldığını kaç kişi anlayabilir?
Ğero ki 12 Dev Adam’ın en kıllısı,
Kaşlar tam keman, yüreğinizi yakar heman.
İşin toplumsal boyutunu, insanların beleşe alıştırıldığını,
İnsanların balık tutmak yerine hazır balığa tavlandığını,
-Ki bu Çin Atasözü’dür-
Herkesin devletten bir şeyler beklediğini,
Avuç açar biçimde ağızlara bakıldığını,
Olur olmaz insanlar karşısında değerini iki paralık ettiğini,
Namusunu dahi çarçur ettiğini…
Merak etmez mi acep bir Allah’ın kulu?

Revivo’nun hasbelkader neden göbek saldığını sorgulasak?
Revivo ki pantolonu hep göbek üstü, armut yutmuş sanki!
Revivo ki Fener’in yılmaz savunucusu ilçemde.
Revivo’ nun Revivoluğu’nda hiç mi gabahatiniz yok allasen!

Lilli gardaşınn neden çektiğini birayı, neden kafayı bulduğunu her gün?
Ve insanların nasıl çekilmez olduğunu anladığından mıdır yoksa yaptığı?
Yoksa cebine koyduğumuz üç beş kuruşun, git iç ve gel maskaralığından mıdır?
Memedo’nun neden cebinde açık seçik kadın resimleri taşıdığını
Sarı gazete sayfalarınca.
Memedo ki dişsiz hali ile, külahı ile, gülen gözleri, minyon tipi ile
Başlı başına bir tiptir kanımca.
Kimse umursamaz zannedersem.

İlhami’nin neden bağırdığını, kafasını duvarlara vurduğunu düşünmez misiniz?
Yoksa halimize mi yanıyor?

Hüseyin’in neden türkü çığırdığını,
Ve her an her resmi kurumu neden teftiş ettiğini bilen var mı?

Bunca zevatını ilçenin takmaz sanırım kimse.
Nazım Usta yaşasa idi,
“Karakoçan nire?” derdi evvela?
“Ğero ajan mı, Albay Ergenekon cu mu, Hamido devrimci mi sahiden?
Lilli 68’li mi, Memedo sosyeteden mi, Revivo muhbir mi, Hüseyim türkücü mü?” derdi.
Sonra Piraye’sine yazardı uzun uzadıya.
Türkiye içre bir Türkiye, can içre bir can!
Damla okyanustan bir damla, Karakoçan can içre canan.

Ergenekonlaşan bir yaşamın
Yansıması yok mudur sizce?
Şincik nerden başlasam deyu,
Çala kalem yazmaya başladım.
Etiketi olandan mı, yaftası asılandan mı?
Ömrü bitende mi,saltanatı yıkılandan mı?
En uzun yolu değilse de ömrümün,
En kısa yolu da sayılmaz hani Karakoçan?
Çalışırsın boşa, konuşursan havaya,
Adam gibi adam olursun ne çare!
Başkasının anlattığı kadardır değerin.
Başkasının gördüğü kadardır yaptığın.
Yaşayan sensin oysa, oynayan, terleyen.
Safasını süren ise Ağustos böceği?
Çarşıda pazarda rastladığımız onca surat,
Başka neye benzerdi?
İronidir daha çok, çuvaldızdır iğneden ziyade,
Dilin kemiği yoktur hesabı.

“Gelen ağamdır giden paşam değildir artık!”
Altını çizin bu satırların,
Hayalinizin balonuna iri puntolarla nakşedin.
Kötülükte bir numarayız, dedikoduda en alayız
Abartmada kralız, karalamada süperiz.

Oysa Mevlana tabiri ile;
”Tüm kusurları örtmede gece gibi olmalıyız.”
Ah nerede, vah nerede?
Doğruluk kaldı b.klu derede.
Göreceksiniz bu ilçe evladının sesini,
Bir kartal gibi süzülecek semadan,
Bir yılan gibi sokacak belki de zamanı gelince.
Aslan kesilecek belki de, belki de timsah göz yaşı dökecek.
68 gençliğinin sloganı şu idi:”Gerçekçi ol, imkansızı iste!”

İmkansızı istemek bazılarımız için hayal, bazılarımız için hedef.
Biz hiçbir şey istemiyoruz.”Gölge etmesinler yeter.”
Güneşimizin önünden çekilsinler kâfi.
Fıçı içinde de yaşamıyoruz, sırça köşklerde de.
Bazıları oturmaktan gayri ne yapmışlar bu ilçe için?
Yıllarını burada tükettikleri halde somut olarak ne vermişler bu ilçe halkına?
Bugünün sloganı şu:”Gerçekçi ol, yalakalık her zaman para eder.
Oy yalaka yalaka, sonra gelir falaka.
Şimdi diyeceksiniz, bu ne alaka!”diye tempo tutup günü gelir elbet diyerek lafzımızı bitirmek gerekir.
Günü gelir fitil fitil gelir burnunuzdan hem de.
(Sümük canım, ne sandınız?)
Ya da : 24 saat başkasını kötüle (ama adın kirli.)
Ya da : Kralım çok yaşa (yeter ulan bu eski hikaye.)
Ya da : Acizane, naçizane (haklısınız yiğenim.)
Haydi oradan diyesi geliyor insanın amma.
El insaf.

Bu yazı müfterilere ithaftır
Ey ilçem unutma bunu!
Bugün bana yarın sana!