Uçlarda yaşamaktır aşk
Bile bile en ucuna gider insan
Sınırı çizilemeyen bir ufuk gibi

Sisler içinde yol alırsın
göz görmez, kulak duymaz olur
Olduğu gibi kabullenir
Hiç bir duyuya ihtiyaç duymazsın.

Uzun bir yol olur
Ulu çınarların altında hayat
Hepside dimdik durur görürsün
İmrenir insan
Aşkını da bunlara benzetirsin

Olmadık zamanlarda hava bulutlanır
Bi anlam veremezsin
Nedenler başlar
İç cebinde sakladığın soru işaretlerin
Bozuk para gibi şıngırdar
Kirpiğinde bir damla yağmur
Gökyüzündekine
Neden?
Diye diklenirsin!

Tek küreği kayıp bir sandalla yolculuğa çıkarsın
Hangi adada kalmıştır mutluluk onu ararsın
En güzel manzara
En güzel ada
En güzeller deymez sana
Yalnızsındır gece mehtap çıktığında
Yıldızını arar gözlerin
Göremezsin
Kirpiklerinde yağmur damlası oldukça

Bir salıncak bulur oturursun
Yalnızlığın sallar seni
Bir gidip, bir gelirsin
depresiftir duygular
En aymaz şekliyle kabarır yüreğin
Gider gider, gelirsin
Artık salıncak gibisin
Sallantıdadır
iç çekişlerinde titrer Tüm bedenin
Suçsuz gibi, suçlu ararsın
Avuntular avutmaz ki seni
Gözlerin yere devrilir
Ayak diplerinde bir göl biriktirirsin
Siluetin düşer ay ışığında oraya
Boğulacak gibi içinde sen varsındır çırpınan
Parmak uçlarınla resimler çizersin suya
Çizemediğini de bile bile oynar, oyalanırsın bir an onunla
Kendine gülersin
Aklında o ve sen
Nedensin! Sensin...
Kendi kendini iyi bilirsin
Anlamadığın hataların akseder ordan sana

O ise karlarda eritmiştir çoktan ayak izini
Sen suçlu aradıkça adımları hızlanır
Meçhuldür yolu bilesin

Aslında bilir misin?
Onu yolcu eden sensin!..

Aşk sorgulanmaz,
Bilemedin,

Aşk yadırganmaz,
Sevemedin,

Aşk,
Gülü severken dikenini bilmektir,

Onu Anlamayı hiç mi denemedin...