Gülzara bal konmuş o türküler bu sebepten.
Yüreğimi yakıp pencereye bıraktım
Sarmaşık iki gül benim yoluma gazel
Çeşmenin kara çeşmine sevdalı
Iramış pullu mavi ağlayan gelin
Ayında düşen muhtar kasketli
Atından dizilmiş mercan ipleri
Ana duası ay kokuyor
Süt ılık bir bakır kapıya dökülür
Tezek, ağır saman konmuş pencereye
Betonun içtiği kadar kerpiç
Benim diyor ak analar
Küf renkli soba borusuna elimi uzatmışım
Ihlamur kurabiye kar hep birlikte
Açılıyor pencereden ıslak kainat
Sıktıkça dişini tırmalıyor kentin ışıkları
Bacadan öteye gitmiyor duman
Alev tütüyor ruhuma
Eril ve dişil yoğurtlar karışmış
Şekerli bademler alalıyor alnının som yazısını
Elimde soğanın ıslak kokusu
Gazetede ikiz kedi
Anten ayarlarken sevdim seni
Komşu kızı oyalı mendilli
Sobadan al yanaklarını sevdim
İçimden türkü yazdım gözlerine
Şu evin ortasında bir yerde
Kırık sazın teline vurmak vardı
Sen olmasan bile
Evde oturmak vardı
Hemde köy evinde