0
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
263
Okunma
Yana yıkıla
Sıkıla, sıkıla
Ciğeri yalnızlıktan yanmış
Bir garip şair’im ben,
Ölüm-kalım
Arada bir çalım atmayı
Hüner sayacağım
O eğlencelik
Zamanlarım hiç olmadı.
Titredi durdu
İçimde ki çocukluğum
Gürültüye hançer bilemiş
Bu çılgın zamanlar yüzünden.
Zırhı Adem’le delinmiş
Bu cehennemi anımsatan
Kirli insan denizinde,
Sanki her dakika
Ölümü tavlamak için
Yaşıyorum.
Bitmeyen bir aşk’la.
Bütün hırslı
Öpüslerimden kopardığım
Üç beş metelik haz’la
Avunup gidiyorum işte,
Mevsim şimdi sonbahar
Çığlık atıyor gözlerim.
Ölüm felaket değil ki
Borcumuzdur bizim.
Marifeti yanmakta bilenler
Ziyafet bardağından
Korkuyu içine
Çeke, çeke içer.
Hadi ! be şair,
At bir gülücükte
Bu defa
Ardından hüzün ağlasın....
Nevzat TAŞKIRAN