*
şaşkınlığın koyu karanlığından
istikametin sabahına sığınıyoruz
tereddütlerin fırtınasından
Rabbimizce kabulün sakin limanına
iltica ediyoruz
işte gök kubbenin siyah gecesi
işte elçi

düşecek olursanız
onun hatırasına tutunun
onunla tutunun göğe
kanıyla canıyla imzaladığı Allah hatırını
göğsünüzde duyduğunuz kalp atışları kadar
gerçek bilin
nabzına dokunduğunuz şah damarınız kadar
yakın bilin

seve seve vazgeçtiği can
candan öte
sevmeleriniz olması gerektiğini hatırlatmalı size
candan ala
bir sevdanın kanını akıtmalı kalbinize
hatırlamak , gözyaşı dökmek için değil
dünya çölünde elimizden kayıp giden canı
güzelce toprağa akıtmak için

baş koyduğumuz secdelerimiz var şimdi
alnımızı dayadıkça
eşsiz bir yakınlığın ufkuna doğuyoruz
nefeslerimize dolandıkça ayetler
sonsuz ümit güneşlerini ağırlıyoruz dudaklarımızda
cennete eğilen söz ağaçları oluyoruz
adını söyledikçe

o soylu çıtırtıya can kulağı oluyor
çıt çıkmıyor ağzından
suskunluğun çeperi yırtılacak biliyor
sessizliğin köklerinden
söz ağacı dallanıp budaklanacak
insanın kaygıları, korkuları, hüzünleri, kederleri
insanın gamları, hayalleri, hasretleri
resulü kibriya’nın dudağında durulacak
duyuyoruz o müşfik sesini

her an, her köşede
yolu gösterecek o sözün hasretinde
sancılı bekleyişin dizi dibinde
susuyoruz

anmak ,acımak için değil
susuz ve tesellisiz kalmış ruhlarımızı
bir kevserin başına oturtabilmek için
giderken ,gitme diye yalvaran
çığlıkların hatırına

ey bu dünyanın ölümlü yolcuları
ölüme yürüyen canlar
dünyanın tarlasına ekilen tohumlar
biz acılardan yeni acılar üretmek için anmıyoruz
gidenleri

ciğer yakan, yürek sızlatan kederi
bize candan öte bir değer yüklediği için
hayattan öte bir sevda taşıttığı için
kaygısını terk edip
ruhuna su içirmeye koşturduğu için
yaşıyoruz

kim ki ölmek ve kalmak arasında salınmaktan sıyrılır da
Hakkın hatırına ölmeyi kalmak kadar değerli bilirse
kim ki can endişesinden sıyrılır da,
canan uğruna can verecek teslimiyete erişmişse,
selam olsun ona

redfer