Varsın dünya başımızın üstüne
acılardan çadır kursun ,
her vakit kapımıza demir yumruk vursun
Sevilecek bir yanı kalmadı hayatın

her gün yatağımdan binbir ümitlerle uyanırdım
acı gerçekleri görünce ,
çarşafa sarılmış
korkan ümitlerimi
hiç uyandıramıyorum !



kalabalığın en yalnız çocuğu
bir köşeye sıkışmış,
sırtını dayamış, öksüzlüğüne
ayakları git diyor !
yüreği öylece kal !
görüp dokunamıyorum
tuğlalar arasın da bir köprü var
yıkıp da engelleri
geçsem geçemiyorum

nasıl anlatsam çaresizliğimi
bir gemi yanaşır her gün gönlüme
her gün bir bilet alırım gitmek için
her sabah ben uyanmadan gider
içi boş eli boş denize ulaşmadan


Ta şuramda bir acı !

neden yutkunamadığımı biliyorum
bir şehirde yalnız başına
Anne yok ! Baba yok !
takıldı kaldı hıçkırıklarım



gözlerim de bir yağmur ,içimde bir fırtına
virane bir şehir artık yüreğim
keder bulutları sarmış her yanımı
şimdi bu bayram güllerim yine soldu
kurban ettiler kardeşimin dünyasını
hayallerini süsleyen oyuncaklarını

masallar ve hikayelerin kahramanı O!
nefesini üfleyerek ,
yazdı bütün dünyasını


şimdi hangi turnayı gözünden vurayım
vicdansızlık la başbaşa yaşamaya
talih kuşu diyorlar .

dünyanın vicdanı ,özgürlük ateşine sarılmış
acılar ekilmiş alev alev
mevsimler tutuşmuş
her gün bir zelzele
Her gün bir insan hakları geçiyor aramızdan
Ve diriliş diye hikayeler dinliyor kimsesizler


Güneşe kan sıçramış
Gözlerim çok kurban eti gördü
hiçbiri hayvan değildi
Vesselam!




Ayşe Caniberk
Gümüş kalpler


Edebiyat defteri ailesine mutlu bayramlar dilerim