çal duvar saati
seni onunla tanıştığımız ana ayarlamışım
çal ve anımsat bana tanıştığımız vakti
yeniden yaşamak istiyorum geçmişi
gönlümdeki o ilk fırtınayı
o ilk tufanı

denizlerimi alt-üst eden
gemilerimi batıran
ve beni kaldırıp kaldırıp
geçmişin kayalıklarına vuran
bir deli sevda düştü içime
tam bu saatlerde
işte yine bu kasvetli gecelerde
gelip sana sığındım

neredesin
nerelerdesin
şu karanlık gecede
kaçtı uykularım
yarım kalan sevdamı hatırlattın bana
nemlendi gözlerim ıssız pencerelerde
damlayan gözyaşlarım
akar durur

yüzüme yansıyan sokak lambasının ışığı
belki bir umut
ansızın çıkıp gelecekmiş gibi
dönecekmiş gibi
dağınık saçlarıyla
çal duvar saati
çal..
belki senin sesini duyup da gelir

yağmur yağan dağlar
akşam çöken vadiler
ay tutulması gibi tutuluyor yüreğim
ağlamak mı
ağlıyor
annesine muhtaç çocuk gibi
yankılanıyor sokakta
loş ışıklar gibi defalarca
öpüşüyor kaldırımlarla
duvardaki saatin sesi

her saniye bir masal gibi şimdi
seninle ilk uyanışı seviyorum
sabah olmuş
tablada söndürdüğüm son sigaram
şiirimin son satırları
son hayalim
son özleyişim
biliyorum
bir yerlerde sabah oluyor çoktan

tik taklarınla geçen
altmış yıl gibi
dinle kalbimin atışını
ümidim yılların seline düştü
kuru yaprak gibi
salıver gitsin rüzgarlara

ömür fani
gün de geçer
dem de geçer
adem de geçer
ses de susar
saat de susar
adem de...


redfer