Bu sabah topladı bütün eşyalarını
Gülüşünü özenle katladı koydu
Gülen gözlerinin, susuşuyla örttü üzerini
Şu kapıdan girme ihtimalini sardı ince bir vedanın arasına
Dönme ihtimalini yırtıp koydu çekmecesine
Masasına bakarken uzun uzun daldı dediler
Sonra o durgun halini alıp gitti.
Geriye şu boş sandalyesi kaldı dediler.

Artık karşıdan yürüyüp gelmeyecekmişsin
Köşeleri dönme ihtimalin yokmuş yani
Karşı büfeden bir daha simit almayacakmışsın
Elinde çayla kapıdan çıkmayacakmışsın
Ne akşamları iş yorgunu saçların
Ne sabahları o gülen yüzün olacakmış

Nasıl yani;
Birkaç cümle ötemdeyken hep
Şimdi sen gerçekten gittin mi bu mahalleden?
Ve ben yüreğinde adı belirsiz bir mezar mıyım artık.

Artık başka yağmurlarda mı ıslanacak saçların
Başka sokaklarda mı yürüyeceksin sırılsıklam
Başka kapılardan mı girecek,
Başka camlara mı çıkacaksın perdeyi aralayıp
Başka bahçelere mi bakacaksın uzun uzun
Hangi göğün kuşlarını seyredeceksin öyle
Bana bir daha merhaba demeyecek misin?
Ben hiç olmayacak mıyım bundan böyle.

Kapıdan girince kime ‘’Günaydın’’ diyeceksin
Kime gülümseyeceksin tatlı tatlı
Kime asılacak yorulduğunda yüzün
Kime kızacak, kime küseceksin?
Hangi duvarlarda yankılanacak o buğulu sesin
Yani şimdi sen;
Bana hiç ‘’İyi akşamlar’’ demeyecek misin?
Artık hükümsüz mü bütün edebi cümleler.
Ben şimdi hangi kavramı örteyim ki üzerine bu gamın
Bir yanı üryan kalmasın coğrafyamın

Oysa sen bizim mahalledeyken
Her çiçeğin en nadide yaprağıydın
Senin tebessümüne boyanırdı bütün koridorlar
Senin dudaklarında anlam bulurdu
En saçma sorular, en güzel cevaplarla.

Şimdi bombalanmış bir şehrin
Yıkık duvarları gibi mi kalacağım ben
Kapım bir yanda, pencerem bir yanda
Sarım, pembem, yeşilim…
Her köşemde bir ürküntü,
Üstüm başım kaos içinde.
Dönüp duracak mıyım Neden? Nasıl? Niçin?de

Bu sokaklar hep böyle köhne, böyle tanımsız mı kalacak yani.
Dilimde sahipsiz bir merhaba ile mi gezeceğim hep
Yani bundan sonra bu şehirde sabahlar başka,
Akşamlar başka mı olacak.
Her aklıma geldiğinde sen
Göğsüme çakılan bir keşke mi olacak.
Sen hiç olmayacak mısın?

Yapma!
Sardunyaları tek başıma öpemem ben.
Derdimin dermanını hangi diyara götürdüysen söyle
Yoksa esirgediğim bütün tebessümleri çocuklar
Borç haneme yazacak bundan böyle.

Aydın YÜKSEL-ANKARA
27.04.2024-CUMARTESİ-23.09