Balıkçı teknesi idi bu dünya oltasına takıldık eyvahların

kalubeladan beri tanıyorum herkesi
aynı çömlek tabaklarda sıkışıp kaldık
esaretin dibine düştük hepimiz

yoncalarla beslendik ,
dilek olduk avucuna , bir annenin
yıldızlarla düştük eteğine ,
kalbine yastık ,yorgan döşedik
çarşafları bağladık, birer birer
atladık , tek tek yuvadan
firar ederken kırıldı, bacaklarımız
kanadı kırılan kalplerimiz


hiç üşenmeden , yaladık yuttuk dünyayı
kırk çeşit menüsüyle sömürdük hayatı
yiyecek başka tabak kalmadı artık
Yanık tenine küpe takan balıklar !
Dilek atmasın denize,
teknede can pazarı yaşıyor Evren
kürek çekince yüzmüyor duygular
sıkışıp kaldık bugün yine
Birbirini yerken balıklar
acı biber döküldü yaşantımıza


kim bilir kaç firari yaşar cennetin kapısına kadar
cehennem den çıkıp , insan olarak

kuytu bir köşede avcı gibi bekliyorum azraili
-"attım dileklerimi denize
gel kurtar beni !





Ayşe Caniberk
gümüş kalpler