Bir gün de roma selamı vermeden yaşayalım
Bu karayazı bu yanık yüz bu çat ayaz
Halep’in esmerliği değil
Değil bu bakışlar bu zincir bu taş
Iğıl ığıl arşınladığımız kapılar
Acı çekmeye doğru yongalanmış ellerimiz
Her gece ağaran özlem Romaya değil
Topukları kar kadar beyaz bir rüyaya
Romaya arkadaşlar Romaya

Nasıl yenildiğimizi anlatırken sana
Varda köprüsünün o çingene büyüsüyle
Celladını kutsayan aynalara bakarak
İşte ölüm yaklaşıyor derim aksayan ayağıyla
İşte kölelere yaraşan ölümler sonbaharda
Gözlerimi bağlayıp su da içirseler
İt eniğini azdırır bu devirde beyler
Yağlı kalıplardan dökülüp durur o vakit yıldızlar
Solgun tahta memelerden akmayan süt
Kadınlara Romayı anlatmaya benzer

Taş ev
Evi yaksan ısınmaz
Fırın soğuk
Adam tek
Kim kaldıysa geriye Romadan
Hasan Beyin bir sözüne hasret
Irgatın bir akşam vakti gayretlendiği diyarda
Sası adımların yankısıyla kuduran deniz
Köle damgasının şavkında boğulan ay ışığı
Ansızın yaşlandırır demircileri
Ansızın susarlar göz kapakları eğri
Artık sinmiştir hamal taşlarına zeytin serinliği
Uzak diyarların hasadıyla yalpalar insan
Ne kadar balya o kadar insan
O kadar yıldız o kadar gece değil
Maraşa varmadan anlardık Romayı
Bakir anadoludan kalma keserlerimizle
Sürgün de yesek çocuktuk çünkü
Gökyüzünde saydığımız her yıldıza karşı
Küreğin kavisinde boğulan kaşların çatırtısı
Yağmursuz geçen kasımın lanetini bastırır
Çünkü bir kasım günü ayrı düştüler atlarından
Yelelerinden serpilmiyordu çocukları
Sürgün de yesek çocuktuk çünkü

Atın üzerindekine doğrulmadıkça nişan
Rüzgarın eşliğinde balçığa düşmedikçe çocuklar
Köyün delisinin kokmadıkça elleri ıtır
Avrupalı oduncularının duruşunda seğirirken senet
Uğultulu tepelere benzemez bu lanet
Ama Muhammedi bir Romalı öyle mi?
Devenin üzerinde kuduzun bile esamesi yokken
Nereden bilsin bulutların bulutlara gölgesini
Çünkü seyyar bir gassal gibi dolaşıp duran
Gökyüzüdür mâbedi
Atları sürgün yemiş çocuklar kadar şaşı
Romalıların şarlayıp duran mızrağındadır yaşayışı
Ah başı döndükçe aşka düşen Romalılar
Ne işleri olur incirin ve zeytinin olmadığı yerde
Prometheus’suz gecenin uğultusu ürkütmez Romalıyı
Aysız geceye rağmen attığı adımı görür çünkü
Muhammedi bir romalı gibi yaşayanların
Morsalkımlar altında bir başkadır hüznü