0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
140
Okunma
SIRLARIN MUCİDİNE SEFER
Ararım her gece aşk ile mestân olurum,
Gönlümün derdiyle perîşân, niyâz-hân olurum.
Sır nedir bilmem amma, ararım cân u ten ile,
Sûziş-i aşk ile yanar, yolda kurbân olurum.
Zâhir ile bâtında nice sırlar gizlenir,
Her nefeste bin hikmet, nazar-ı Rahmân olurum.
Bir cezâbe isterim, alıp götürsün beni,
O nazar ile dirilsem, yâre hayrân olurum.
Gece karanlık olur, ben nura susamışım,
Bir yıldız gibi doğsam, sevdâya ulaşmışım.
Ey Kerem Sâhibi Mevlâ, aç gönül kapısını,
Sırrına ermek için ben hep mihnân olurum.
Dağ kenarında durur, bir şâhin gibi sessiz,
Sükût ile konuşur, söze düşman olurum.
Serimi koymuşum aşkın eşiğine, cânım fedâ,
Her adımda zikr ile Hakk’a seyrân olurum.
Toprağın fısıltısı, bana der: “Gel ey misâfir,”
Bir gün sende durur kalb, ben de mihmân olurum.
Nefsimle cenk eyledim, ey Gafûr-u Rahîm’im,
Ben ki zulmettim nefsime, affa hayrân olurum.
Bir vuslat ararım ki cân ile cânân arası,
Her nefeste adını anıp irfân olurum.
Ey Dostların Dostu, yâ Rabb, aç bana kapını,
Gönlümün tam içinde Sana mihrap kururum.
Yolumun nihâyeti, her adımda Sensin sen,
Yıldızsız gecelerde, Seninle aydınlanırım ben.
Sevda ki yakar kalbi, ateş olur içimde,
O özlemle yanarım, aşkınla varırım ben.
Ey Kudret Sâhibi, her şeyin Yaratıcısı,
Her zerrede Sen varsın, hikmetinle bezenmişiz.
Sonsuz rahmetinle sar, her yanımda Sen ol,
Her an, her solukta, Seninle hemhâl olurum.
Ben ki zamanla kayboldum, karanlıkta sustum,
Nefsimle barışamadım, seni arayarak buldum.
Ey Enbiyanın Sırrı, gönüllerin Huzuru,
Adını anan dilde, nur olur her dokunuşun.
Sonsuz aşkın peşinde sürüklersin sen beni,
Her bakışta bir ışık, doğar içimin içi.
Her varlık Seninledir, her ânında hikmetin,
Ben de Seninle yürür, yolun olurum, yâ Rabb.
Sır varsa bir yerde, o da secdede açılır,
Toprağa baş koyanlar, Hakk’a en yakın olur.
Söz susar, göz yaşarır, dildeki aşk kurulur,
Secde taşında gizli, sırra yol açılır.
Bir kalp ki Hakk’a meyil, her vuruşta zikr eder,
O kalpteki sessizlik, bin âlemden üstündür.
Sır, ne kitapta yazar, ne de lafzı taşır söz;
Sır, sadece gönülde, suskunlukla çözülür.
Sonsuzluğun kapısı, aşk ile aralanır,
Bir gönül ki ararsa, Rahmân onda konuşur.
Ben ki bir arayıcı, her geceye karışır,
Secdede kaybolurum, Hakk’a sırdaş olurum.