Ben buyum işte;
Kimine göre mekansız bir nefes,
Kimine göre zamansız bir heves,
Gölgelerin arasına saklanan son piyes,
Hayallerin kadrajında gri bir adres,
Künyelere sığdırılamayan müebbet kafes,
Kimine göre de;
Her sabah geçmişe saygı duruşunda,
Yarınsız bir adam...


Ben maziyi unutmak istedikçe,
Yargılandığım her sapakta,
Silkelendiğim her dönemeçte,
Mazi hep karşıma çıktı umarsızca,
Hiç yağmalanmamış olmayı dilerdim,
Hiçbir acıyla kirletilmemiş..
Tutsak kaldığım mum ışıklarına,
Kaç şiir sığdırdım ben bile unuttum,
Yerli yersiz cümlelerim kan ter içinde,
Tüm firarlarsa bana tanıdık bir lehçe,
Nöbetini tuttuğum dünlerin esiriyim,
Kanayan avuçlarımda geçmişin izleri,
Çığlığımda kızıl sancıların tekinsiz tufanı,
Kimsesizliğimin suretinde mahpus susuşlar...


Benden yüz çevirenlere inat,
Unuttum dediğim yerden,
Yeniden yeniden başlamak istiyorum,
Aşka noksan kalmışım bunca zaman,
Ben de gidersem şimdi,
Gidenler gibi arkama bakmadan,
Kime emanet ederim fecre mıhlanmış yıldızları
Kime söylerim kahır rengindeki aşk şiirlerini,
Kapatırsam gözlerimi üşür kır çiçekleri,
Alnımın çatısından vurur kötürüm duvar dipleri,
İlmeğinden sökülür geçmişin arsız öpücükleri,
Sıtmalar sayıklar durur yok yere yoksul düşlerimi,
Aklımın kuytusuna peydahlanır müebbet bir deli,
Tüneğinde kalmışım vakitsiz göçen hatıraların,
Rüzgâr hep tersten esermiş yol bilmeyene,
Zamansız vedalara şimdi veda zamanı...


Dedim ya ben buyum işte;
Yarınsız bir adam;
İdam mangasının karşısında,
Bohçalara sarılmış onarılmaz enkaz,
Değişmem...