Gün gelir de unutursan adımı,

Yağmurlar çalmasın dilerim kapını,

Çiçeklerin sulanmayınca göresin acını,

Unutsun aynalar horlanan gözlerinde saklını,

Yalnızlık sarsın bensiz avuçlarını,

İnci gerdanından dökülsün onca tını,

Yabancı bir memleket gibi salınsın her anı,

Her gece sönsün yıldızların şavkı,

Ölümüne öykünsün her gün batımı...





Gün gelir de unutursam adını,

Yaşama sevincim alınsın elimden,

Öylece kalayım hallaçlar atmışcasına,

Korkak lakırdılar sarsın bedenimi,

Yorgun göz kapaklarım uğurlasın şiirlerimi,

Parçalasın önüme çıkan her tümsek dizlerimi,

Yüreğim dalgalansın hani o karadeniz misali,

Hanımeliler kokmasın ayışığında sen gibi,

Mevsim güze yüz tutarken sessiz ikindi nöbetleri,

Dönsün dursun ruhumda gözyaşı matineleri...





Gün gelir de zaman silerse izimizi,

Yüreğimiz soğur da unutursak birbirimizi,

Sırra kadem bassın el değmemiş hayaller,

İçi geçmiş zamanlara hayıflansın kardelenler,

Kahpe cümlelere tercüman olsun kaybedişler,

Taş kesilsin dilimizdeki sebepsiz sözcükler,

Dirhem dirhem eksilsin hatırlı yaşananlar,

Etrafa dağılsın fıtratına kan değmiş kelamlar,

Kapılar çarpılsın bir bir suratımıza,

Konmasın cennet kuşları omzumuza,

Aşk fısıldayan dudaklara kan değsin,

Yaşanmamış ne varsa;

Tırnak aralarında biriksin...





Herkesin bi yarım kalmışlığı vardır ya;

Benim de yarım kalanım sen oldun,

Benim de son talanım sen oldun..