Bilim, bizim elimizde istediğimizi yapan köle
Su akmakta yağmur giderlerinin üstüne
Durdur hadi, kölemiz değil misin?
Sen efendilikle hizmetçiyi ayırt edebilir misin?

Sanmaktadır;
Benim iç kaçışım, kendime doğru körelmeyi
Halbuki bana verilen ’ben’ ile birlikte
Daha oturup iki kelam etmişliğimiz yok
Bulursam eğer bulgular gibi bunaltırım onu

Demir korkulukları sarmaşıklar çürütüyor
Tel tel ayrılıyor çürümüş demir gibi damağım
Yutağımda destansı hikayeler birikiyor
Konuşursam eğer kursakta kalmaz

Yanılmaktadır;
Benim bilge nefsim,her şeyi kendinde bilmeyi
Malesef daha onu durdurabilmiş değilim,
Bir alim cübbesi takınmış, sahralarımda
Yakınırsam eğer yakalanmış gibi yakarım onu

Garip;
Bir fısıltıdır kulağımın arkasında gelen
Sanki tohumdan bir sarmaşık çağlıyor habersiz
Garip;
Her seferinde söyledikleri çıkıyor fısıltının
Bana doğru yaklaşıyor benim iç kaçışım
Garip;
Onu dinlemek istemeyişim niyedir bilmiyorum
Bana bütün yollarımı bir bir tarif ederken,
Garip;
Yinede kendim çabalamak istiyormuş gibi görünmeliyim
Yoksa bütün sırrı açığa çıkarmaktır onu aşikar edersem,
Fakat yinede düşüreceğim kulağımın arkasından
Ve sonunda onu düşürdüğüme yanacağım.