Bize yakışmazdı gördüklerimizi anlatmak
Sanki herkes bunun için diretiyor
Her çaba harcadığımda kursağımda kalıyor
Sonra insanlara bide ispat için çabalamak

Sokaklardan kaçınmak lazım
Meydanlardan özellikle, koşar adımlarla
İnsanlar sadece bir arada yürüyerek geçmiyor
Fikirler düşünceler cümbüşe dönüyor
Meydanlar sadece bizi birleştirmiyor
Benliğimizi de karmaşıklaştırıyor

Sadece izlemek istiyorum, zor durumlarda.
İyice etüt edip hazırlıklı olmak istiyorum
Her farklı adımda yeniden dağıtıyorum
Çalışkanlığımı yitirmeye başlıyorum

Sersemlik üstü iyimser bir dalgınlık
Masa sandalye üzerine dökülememiş
Ayakta karşılanmış olması bir hayli can sıkıcı
Konuşarakta vazgeçilmeyecek o namüsait mesele

’İki kahve çekirdeği tutam tuz’ istenmesi,
Durumu liyakatli bir mevzunun bahsine getirmesi,
Faltaşı boyunda büyüyen gözlerin arz edebilmesi
İçin, Bilhassa
Maddiyata değil maneviyata inanması lazım

Dalgın dalışlarımda diplerdeki inciyi görüyorum
Dalgıç misali daldığımda, hiçbir şey bulamıyorum
Dalgıç olmaya çalışırken harcadığım
Kuvvete denk her dalgınlığımda görünen inci de,
Seni arıyorum.