Acının üstüne tattığım bir haz var
İki kahve çekirdeği tutam tuz
Delen geçen buz gibi gözleri var
Sallanır,salıncakta ruhumuz

Hiçbir şey yerli yerinden oynamamış
Ama evime biri girmiş kokusu var
Bekliyor eşyalarım gardını almış
Kaçan olmamış eskilerden gelen var

Önce çığlık basmış kara gözler
Ardından ellerine geçmiş karalar
Ellerle boyanmış büsbütün duvarlar
Solmuyor gözlerindeki karanlıklar

Bir ağlamış ve bir de gülmüş...
Kimse anlamamış,sormuş:
"Nasıl olurda uçtan uca uçmuş?"
"Yaşadığım his aynı size farklı görünmüş."

Zamanı tartmak için kol saatine baktım,
Baktım ki filiz vermiş kolumda şarmaşık;
Tam da alıştırmasına alışıyordum..
Başka neyin unutturmasına kanmıştık?

Güzel zamanları hep hatıra bıraktık
Çokta güzel birbirimizi yaraladık
Daha sadece payımızı yarıladık
Kalkıp giden zamana nasıl da alışmıştık

Öyle ağlamaklı gülüyorum ki
Kıskandırdıklarıma imreniyorum
Güçsüzlüğümü güçlendiriyorum
O an;elimi bıraktığını hatırlıyorum
Unuttuklarımı unutamıyorum

Ama bir gün bende "gizli bahçe"ye girersem
Zihnimin seni yanına almasına izin vermeyeceğim