Bil Ki DayeKar üstüne kar yağıyor daye* Tıpkı senin gibi İçimin yangınlarında Hep üşüyorum Bilincim kendine tutsak Ellerimse békes** Sen benden gittin gideli Sesinde bulamadığımdan teselli Mecalim kırık Boynum da hepten bükük daye Buzullara öykünürcesine Çelimsizliğe soyunmuş kaslarım Ve "erim erim" eriyor İşte, o denli takat/sızım... Aklım ermiyor kendime Mevsimlerin can çekişine Toleransın ihanetine Bu kara yazgının devamına... Bil ki daye İsa gibi çarmıhtayım Kerbela’da Hüseyin’im İşkencede Kaypakkaya’ım "Bulunmayan" Gülistan’ım her yerde Söylesene daye Bu nasıl yaşamak Dünya buysa Zazaca/Kürtçe * anne ** bikes H. Korkmaz 13/2-24 Sthlm |
İsa gibi çarmıhtayım
Kerbela’da Hüseyin’im
İşkencede Kaypakkaya’ım
"Bulunmayan" Gülistan’ım her yerde
Söylesene daye
Bu nasıl yaşamak
Dünya buysa.
Birîn kurin xeyal durin. (Yaralar derin hayaller uzak) Güzel dizelerdi şairem elinize sağlık kutluyorum emeğinizi saygıyla