Bir bekleyiş içinde geçiyor zaman
Neleri bekliyor yüreğim ; hiç birine uluşamadan
Yağmuru beklerim belki yeşerir diye
Hayallerime yığınak yapan ümitlerim
Güneşi beklerim ; karanlıklarıma doğar diye
Buz tutmuş anılarımı ısıtır belki diye
Masallarını dinlerken eski zamanlarımın
Masallar kadar güzellikleri bekledim
Alis’in rüyaları kadar güzeldi hayal dünyam

Sonra gözlerin çıktı karşıma ; gözlerin kadar esrarlı
O akşamın ümit dolu sokağında
Mavi bir gül’dü zaman, MASMAVİ akşamlarım
Şarkılar renklendi benim dünyamda
Şarkılar kadar güzeldi yaşamak gözlerinde
Bende kalan akşamlarıma gizledim bakışlarını

Nasıl hasretim şimdi bilsen ; ellerine ve sesine
O eski radyoda söylenen şarkılarına
Güneşi avuçlarıma bırakmıştın yakıcı ve sıcak !
Seninle aydınlanmıştı sabahlar öylesine ak
Nisan yağmurları gibi renkliydi yaşamak
Nisan menekşelerinin morundaydı aşk !
Leylak renkli akşamlara anlattım gözlerini

Sonra gurbet geceleri böldü hayallerimizi
Gitme demiştin... ağlamaklı olmuştu tüm zamanlar
Oysa gittim çaresizce... bir sürgün gibi
Beklemeler başladı dünyamızda
Bekleyişin ve sokaklar...gurbet sokakları
O karlı sisli akşamlarda dönüşüm umut doluydu
Her sokak başında gözlerine rastlarım diye
Hayal dünyama alıp seni, birlikte yürürdük
Yağmur dolu gecelerinde gurbetin !

Olmasan bile yanımda ; hayalin güzeldi
Birde yüreğimdeki aşkın
Ya gelmezsen, ya aramazsan diye
Oysa, ümidimdi sesin
Aşina sokaklara takılıyor
Şimdi seninle dolu gözlerim
Bir de sen... yüreğin
Sevgilim !!!

Günay Koçak
11. 2. 2024


Dost şair Ahmet Kara kardeşimden
İnciler. Çok teşekkürler




Ah be sende şiir yaktın kavurdun
Aldın yine beni çöle savurdun
Yetmez gibi birde kurşunda vurdun
Duygular öldürdü hasret sancısı

Çok içten yanıkta yine duygular
Ayrılık hüzünde bitsin kaygılar
Şaire de olsun bizden saygılar
Eylülde soldurdu geçmez sancısı