şifalı otlar arasında üzerlik
~ tazeydi elbette yeşil
bendimahi iz sürdü
~ karnı burnunda bendim

yıkanmış bütün kışı toprak
parlak yarpuzların gölgelediği dünyayı
uçan halıya bezemiş

her sabah tarıyor akşamın saçlarını

doğursam diyorum bebeğim olur
örebilirim tenindeki rüstemi zalı

katlarını geçerken semanın bir bir
beni kim inandırabilir ki
kırmaya gittiğim üzgünlük putunun
düşündüğümde yıkılmadığını

kafuri mum dizili masallar geçtim
biraz endişe, biraz gece terlemesi

~sarnıçlar yosun tuttu mu, gelecek mi bahar
bağlara koşan sular, bebek ağlaması
koynumda
yumuşacık gerinmesi kedinin
~ nasıl da uzak

~oğlumun ateşi kırk o sıra
gece yarıyı geçmiş, alabildiğine ıssızlık
karla kaplı fanusta Van

seyrek ve sarı lambaların
meydanı sırladığı gölgeden
çıkageldi
yıllar sonra yurduna dönmüş bir kaçak

peşindeydiler

~