bata çıka geçtim
ruhu engebeli ağzı paslı mevsimlerden
kâhır gecelerinde saklandım ıssız bir köşeye
sığamadım sığınamadım
hiçbir diyâra

nadasa yatırdım fikri yanmış dilimi damağımı
sus ektim keder taşlarıyla beledim çaresizliğin üstünü
örttüm üzerini eyüp sabrıyla çirkinliğin
aşikâr etmedim sırlarımı

uykuya yatırdım gözlerimi uyudum
uyudum soldurdum kalbimin menekşesini
yıllar ne zor geçti
yıllar ne çabuk geçti

karanlık ruhu çekti
çekti kalbimin nurlu esfasını
sömürdü damarlarımdaki akar kanımı
görmedim güneşten bir nokta kararmış kalbi
zift katran yüreği kustu çirkef dilinden ağuyu
akrep kuyruğunda çengelli iğne batırdı canıma akıttı
akıttı gözyaşım
gözyaşımı

utanmadı
zihninin kıtlığında beslediği kıskançlık esvabını
giyindi soyundu utanmadı her türlü rezilliğinden
kime söylesem kime anlatsam derdimi
taş değil ayağıma takılan dert çukuru
kirli kuyu

varıp düşsem
ecel kucağına sarsa toprak beni
sarsan tüm yaralarımı mevlam
hakkım helal değil kalbi mühürlü
haramzadelere

uykuya yatırdım gözlerimi uyudum
uyudum soldurdum kalbimin menekşesini
yıllar ne zor geçti
yıllar ne çabuk geçti

üstümden geçiyor
kanadı kırık martılar kaynamadan durulmuyor denizler...





ayşe uçar
060202024
19:26