Bu dalı
gör, köz istedi
hangi suyun sakası, acılanmış nehir

bir çalı nispetiyle gözüne çarptı
unufak kum tanesi
ve
suya koşunca
şunca iristen bir damla, bir damlaya kavuşu
yarı kör, yarı göresi nedir bildi

acı nedir
ya ekşi olan

’ben’ ne güzel bî kördü
o an geçmiş bir yenilgiden

uça kaça

tuzlu suyun sürmesi
göz pınarında çekilen

bilse. bilmez
dilinde suların alacası
tatsızlık.
ne duydu duyumsa, börtü böcek taşımaz
ayn’da uzak kaf

insan ki kendini özüne açıklamaya ayet

göbeğinde tuz seçildi
arazında afet

bir çubuk yonttu, bir kadını sür için
orman okudu, hızır durdu dalında

peygamber de olsa bu’çağa yenikti insan

bindi şeytan atına
boş durmadı
bir orduya yetecek kadar, ceviz kırdı
su üleşti

anbean sezgi, yeknesak gece
zifirin sıçrayan şulesini gergefinde dokudu
kayıp giden zamanı ölçümledi
ve erk’e mekruhu açtı şakayık
yazdı
kabakulak oğlanın şişkin yanağına

’savaşta her yol mübah
yalnızca kadına hak görüldü’

mürekkebin izleri
nazlı iman ve yaralı turaç gibi yan yana
ödünç bir sessizliği bölüştü


~