Bazen romantik bir yalnızlık istiyor
soğan doğramak
dairenin ev olması çok şaşkınlık
çıkmak gerekir bir kaç adımda bahçeye
hayır
asansör
merdiven
biraz daha yürü

adımlarımın sesini duymuyorum

kimseyi aramıza almıyor eyvah demeden
derince bir nefes almak

kedi sevmeye koyuldum buraya kadar
hepsini ben diye ben yaptım
diyorlar
bana yumruk, ok ve yay taşıtan
bir taştan suç aleti bulduran
ve barut keşfetmen gerek diyen hayat

ne yapsam peki bu ılık rüzgârı bütün yıl
ağzını ney’le mi kapatsam

söyle madem
her sabah ve her akşam
kaşmir boynunu sevdiren şehir
hafif raylı metroyla seni çaldı
dişli bir keman
ve rüzgârını betonlar, demirler kesti
bıraktı homurdanmayı lodos
heryeri kemirildi ormanın

ah dedi
bütün gün ot çiğneyen kaplumbağam
sen daha mı kalıcısın
hayatın uçucu bir dayatma
bir var bir yok insan, tramVay

yumruğumu hazırda tutmaya
kurdun ya beni
fazlaca naif ve toz pembeydi etim
sıktım parmaklarımı
ve asıldım yaşamaya

bunu suç saydılar
bunu da agresif, birileri
hatta tuhaf isimli bir hastalık
ruhani mi ruhi mi

ah işte çınladı çınladın

,seni koruyamadım

koruyamam lâl kırmızının köklerini

vazgeç diye vaaz ettin

ah ah bu senin bana yaptığına ne demeli

,despotik bir oryantal diyorlar
hem öyle, hem öyleböyle değil

~