Ve beklerken yarını geçti saatler
Gecenin zifirisine doğru ilerledi an
Ses seda çekildi caddeler bomboş
Her bir ara sokakta kediler hakim olan
Başıboş birkaç köpek birbirine girdiler.

Sıradan bir gecenin aynı manzaraları
İzlerken caddeyi ben duygular dağınıktı
Nasıl toparlanır bilmem yarınlar için güç
Gündüzden ivme alan gözlemlerde mi suç.

Her nasılsa yıldızlar berrakça göründüler
Semada kayan yıldız ve göz kırpan ışıklar
Daha alt zirvelerde tam üstümüzden geçen
Kuyruğundaki ışık ve ivmeli de akışta
Bilmece değil elbet yolcu uçakları bunlar.

Kimileri bekliyor kilometrelerce uzakta
El sallamak nafile onlar bizi görmüyor
Gözlem sürer uzunca, bulutlarsa oynaşır
Gecenin derinleri ıssızlığa açılır.

Ve iz kalsın bugüne haydi kalemler ele
Neleri iyi yaptık, nelerde kötü karne
Muhasebe yapmadan nasıl uyur ki insan
Bir sonraki güne hazırlık keyfiyet ise
Önceki yaşananlar ders vermeli bilene
Balıklama yaşayan çıkarım nedir bilmez
Yineler hataları, çirkinliği de silemez.

Ve geceler irdelenmeye, sorgulanmaya
Rotası çizilsin diye hayata katkı için
İyi ki vardırlar, düşünceye de zemin
Islahı kolay olur, sınırlanır duygular
Her yalnızlık özlemi sığar onun koynuna.

İşte dileğince oku, yaz, düşün üret
Bu anlamda gecenin mürüvveti bereket
Rengi belki kapkara, oysa ışığı saklar
Nihayetinde onun sonunda da şafak var.

Biter tüm karamsarlık, severim geceleri
İster sessizce düşün, uçur hayallerini
Parolası saklıdır hayatın bu renginde
Güne değecek isek, bolca feyz var gecede…

Oğuzhan KÜLTE