0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
312
Okunma
Rüzgârın savurduğu yapraklar mı yere düşen,
Bir bakış anlar mı yağmur tanelerindeki insicamı
Ulu çınar vardı bu topraklarda gölgesinde çocuklar,
Kuşlar cıvıl cıvıl halay çekerdi dallarında şafaktan evvel;
Gün batımını seyre dalardık gölgemiz dağlardan büyük,
Küçük bir zerreyken umutlarımız taşar giderdi kâinattan,
Ulu çınarın hayaliyle geçerdik suyun gözesine varmak için,
Arkasına bakmayan cengaverdik bu karanlıklar gelmeden;
Nice yorulmuşlukların tadına doymadan bıraktık anılarımızı,
Gün doğarken hafif bir üşüme yalnızlığın titrek kollarında,
Bir ömrü tüketirken zaman bu mısralar mı şaha kalkan,
Yanmasın yaşam cehennemi sırtlanmış gidiyor bu can!
Erol KEKEÇ/19.01.2024/Namazgah/İST
5.0
100% (1)
