7
Yorum
45
Beğeni
5,0
Puan
966
Okunma
Bir harf buluyorum her sabah
veya o beni
’hepimiz’ diye bir nesne biçiminde
katlayıp yatağını altından
göz göz kaynayınca
’biz’ şeklindeki hucurat oluveren
.donup kal
parazit geçsin bekle.
su hariç herşeyin bölünebilen
obsidyen kesiği
ansızın bulunuyoruz
ikimizde
sade bir yanı var doğanın
yargılayan bakışlardan uzak
giyiniyoruz
’’ey örtülere bürünen’’
ne memeleri kalıyor insanın
ne utandıracak başkaca hali
eşitleniyoruz
sıfırlar ve birler
noktadan başlamak zorundaki çizgiler
görüntü ve hissedişler
pencere açıyor her an yeniden
o kavranır nesne bir hayal
şurada
şuramızda
yaşama anlam yüklüyor
b’içimde.
burada koşturulamaz atlar
düşünce
koştur
topuklarında yalım, alnında şafak patlıyor
5.0
100% (14)
Cevap Yaz
