Derledikçe gönülden gül desteleri
Ağır olur mu hiç sevgi dedikleri
Ne kadar da çoğaltsan onu yük değil
Kıymetini yitirmeyenin önünde eğil.

Makamını yükseltirsen elbet hükmün geçer
O hüküm ki limitli, gün gelir sona erer
Kalmaz geride ne adın ne de ünvanın
Sevgiye temas etmişsen, anlamsızdır varlığın.

Cürümün ne denli olsa da kudretli, büyük
Gün gelir sana olur taşımaz bir yük
Neslinin onca gücü, sana kifayetsiz
Kalmadı mı onca ev, araba, bahçe sahipsiz.

Katabilemk istersen hayata bir değer
Onca gücü, emeği sen sevgiye ver
Uzan düşküne omza değenden ol
Ne güzeldir sevgiyle uzanan bir çift kol.

Kimi sevdi vatanı uğruna feda etti can
Kimi hep boş konuştu oldu papağan
Bıraktı kimi de geride onca ilmini
Okundukça külliyatı arttı değeri.
Geçer sonra da hayli bir zaman
Ektiğin sevgi ise dildesin güman
Yorma sakın kendini servet, mal uğruna
Doldur alabildiğine çuvalını sevgi adına.

Bir musalla tesellemesinde bitecek
Ardından iki rekat ve bir de niyet denecek
Ne gözler görecek ne kulaklar işitecek
Maneviyattan zengin isen ebediyetin yeşerecek…

Oğuzhan KÜLTE