Ölüm döşeğinde olsam dahi fısıldayacağım azraile adını
Son nefesimi versem dahi sayıklayacağım aşkımızı
Sıktığım çarşafı sana sarılıyormuşcasına bırakmayacağım
Peri masallarından çıkan görüntünü ölmeden önce gözlerime kazıyacağım
Ah ne garip!
Tek kızgınlığım şu
Doğarken de ilk gördüğüm yüz senin olsaydı keşke diye yakınacağım
Teselli ölümüme katmış olduğun rengarenk bakışların
Kollarına al beni sevgilim
Ve lütfen sağına bak
Ölüm meleği bile ne kadar mutlu gülümsüyor
Belli ki bu bizim son ayrılışımız değil kavuşmamız
Sakın gözlerimden akan yaşa aldanma
Onlar mutluluk gözyaşları
Hüzünlü bir orkestranın çaldığı müziği duyuyor musun?
Melekler başımızda bizim için söylüyor aşk kokulu senfoniyi
Kokuyor diyorum çünkü alıyorum derinden gül kokusunu
Ah! Ki ben ne şanslı
Ölmeden önce seni tanıdı
Doğdu, yaşadı, öldü
Ama unutma seninleyken tam anlamıyla yaşadı
Ve yine ölürken senin bakışlarının altında ölüyor
Biliyor ki mezarı topraktan önce kalbinde yattı
İşte bundandır mutluluğum zaferim
Bu son nefesim değil
Benim görünmez tacıyla dolaşan prensesim