Zamansız her şey
Seni kaybedince anladım
İçtiğim çaylar soğuyunca anlıyorum çok düşünüp içmeyi unutuyorum
Kalktığımda yatağım hep ıslak, lekeli tüm gece ağlamışım
Kanıtı önüme sunuyor çarşaflar kabulleniyorum
Düşmanım aynalara
Bunu bakımsız halime bakarak anlıyorum
Huysuz ihtiyarlara döndüm geçmişi anınca anlıyorum
Gülümsemeye arkasını dönmüş dudaklarım hep somurtkan olunca
Yüzüm de kırışmaya başlamış hissediyorum
Yolda sanki ayakkabısına taş kaçmış gibi rahatsız yürüyünce anlıyorum keyifsiz olduğumu
Yediğim tatlı tatsız olunca anlıyorum şekeri kaçmış duygumun
Anlıyorum anlamasına da
Elimden bir şey gelmiyor ona kızıyorum
Beni terk etmeyen tek duyguma minnettar oluyorum
Bana kendimi insan gibi hissettiren asabiliğime gülüyor, gülümsüyorum
Teşekkür ederim bazen de olsa yaşayabiliyorum
Yoksun, biliyorum ama hayat işte
Tatsız tuzsuz, duygusuz da olsa yaşanıyor
Ben de yaşıyorum
Tabi buna yaşamak denirse?
Bilemiyorum
Yoksun
Harbi niye yoksun? Soğuktur şimdi orası üşütürsün sen biliyorum
Vücudun hep hassastı, hasta olurdun
Seni ısıtacak kollarım,
Sana ördüğüm battaniye varken şimdi toprağa sığınıyorsun
Darılıyorum, güceniyorum
Ama rahatsın biliyorum
Sorma işte
Hissediyorum...