Uçurdum seni kollarımdan
Yarım haliyle bulutlardan sıyrılıp
Ulaşmaya çalışırcasına sarkıyor gözlerime güneş
Kayalıklar dalgalarla kucaklaşırken
Alaca akşam kızıla dönüyor zaman ilerledikçe
Yüreğimdeki fırtınayı dindirebilmenin uğraşıyla
Derin bir nefes alıyorum
Yosun kokularıyla harman olmuş havadan
Belli ki fırtına öncesi yüreğimden uzaksın
Görebilmek dokunabilmek
Toprak hasretliğinde yağmur çiselerine dönüşmüyor artık
Ay gülümsemiyor batan güneşe
Yalnızlığıma usulca bırak ellerini der gibi
Dün gece mumlarını söndürdüm bir daha yakmamak üzere
Uçurdum seni kollarımdan
Şiirlerimde olmayacaksın artık
Gözlerini hatırlamıyorum gecelerimden çıkarıyorum seni
Hayatımda olacaksa sığınacak liman
Demirlemek olmayacak rıhtımına
Belki de sadece yosun kokuları olacak
Martı çığlıkları da kulaklarımda.

20071105