Aralık yağmurları saçlarıma akmış üşütücü
Seni beklerken ıssız sokak başlarında.
Saatler bile bıkmış beklemekten
Göz yaşlarım yağmura karışmış
Çisil çisil sıcak sıcak !

Aç perdelerini güneş doğmak üzere
Çevir yüzünü aydınlık sabaha
Habersizce belki ak kuşlar
Takılır penceremdeki bekleyen gözlerime.
Bir mucizedir zaman, ne getirir bilinmez.

Zannetme unuttum çocuk gülüşlerini
En güzel anılarıydı ruhumun, seninle geçen yıllarım.
Ben her gün doğumunda burdayım
Aşamıyorum sana gelen yolları
Yollar şimdi aşılmayan yokuşa dayandı.
Korkular içinde adımlıyorum zamanı
Yılların gerisine sarıyorum anıları
Sana koşuyorum yorgunum çaresizim
Yüreğimde endişeler, aşarmıyım bu tepeleri ?

Ben hala yalnızım kalabalıklar içinde
Hala korku tünelleri koştuğum sokaklar.
Hala baykuşlar çığlık atar gecelerimde
Ama uykusuzum... yorgunum bilsen...
Bilsen uykusuzluğumun nedenlerini.
Zaman varmı bunları bilmeye , dinlemeye
Dinlemeye yetecek mi günler yürek sesini ?
Bitmeyen yanızlıklar içindemisin sen de ?
Seninde gözlerinde yaşlar var mı ?

Avuçlar dolusu yağmur suları içtim
Ne gözlerin ne saçların vardı pencerelerde
Çok şeyler sormak istiyorum zamana
Ya da kime ?.. kime sormalıyım
Suçsuz masumlar da bu kadar acıtılır mı?
Ama sen yoksun... yoksun...yoksun !!!
Aylardır görmediğim gözlerin
Tutamadığım ellerin...ne çok özlüyorum bilsen.
Gelsende her şey eskisi gibi mi olacak
Yeniden yaşamak o günleri mümkün mü ?..

Bir büyük yalnızlığın içinde sen
Sabahları bana koştuğun zaman
Pırıltılı güneşler doğardı gözlerinde
Şimdi ...
Kabus dolu geceler... sabahlar ağlıyor penceremde.
Ufuklarda kara bulutlar ...
Ve gözlerinde yağmur taneleri ...

Senin için, benim için
Bir avuç yem serptim mavi kuşlarıma
Onlara anlatıyorum hikayeni, acı hikayeni
’Gelecek’ dediler, sanki ötüşleriyle
Gelecek...gelecek... üzülme
Ama koskoca aylar geçti gelmedin
Oysaki ben ; hep seni bekledim
Senin için ne süprizler hazırladım
Neden , niçin diyor soruyor her zaman
İçimdeki bitmeyen sorulara cevap veremiyorum
Gel :
Ben sonsuz bulutlar gibi yetim
Ben kör karanlıklar gibi öksüz
Her gün biraz daha tükeniyorum
Sensiz...

Bir gün
Değişecek mi aynalara bakışım
Biliyorum renkli düşler değil
Mutsuzluklar bekliyor uzaklarda
Yine korkuyorum : yine bu yollarda
Kuyruğa girmiş bilinmeyen acılar varmıdır ?
Bir bekleme salonundasın umutla
Umutlarla dualarla bekliyorsun
Her kapıda kara nöbetçiler dikilmiş
Demir kapılarda çifte paslı kilitler
Ama masum duaların var ya Allah’a
Açar her kapalı kapıyı kolayca


Günay Koçak

27. 11. 2023


’Yeniden ’