Seninle doluyken günlerim, odalarım
Görkemli bir roman gibi okunuyordu zaman
Sana doğru koşuyorken o renkli akşamlarda
Elimde renk renk gök kuşağı dokuyordum zamanı
Bir romanın renkli sayfalarında uyurken
Sonra hayallerim, ulaşacağım sandığım everest

Şimdi deniz büyütmüşüm
Gözlerimin en bebeklerinde
Sen rahat ol
Geçecek bu devran da
Uçacağız anka kuşlarının kanatlarında
Bir masal kadar sihirli olacak zaman

Seni bekliyorum, avunsam da renkli rüyalarda
Zor olsa da ayrılıklar
Benim gözbebeğim akşam güneşim
Sabahın pembe ufuklarında gülen güneşim
Bakma sen, sensiz dolaştığıma gezdiğime
Yarama merhem olmayan sokakları
Alışmak zor olsada geçti onca ayrılık yılları
Avuçluyorum her gün yağmurlar gibi
Gözyaşlarımı

Sana gelmek istesem de ... bağlanıyor yollarım
Gözlerimin acımasıyla bütün hüznümle
Kapanıyorum tüm vakitlerime
Ellerim açılsa da gökyüzüne
Titreten sedalara
Sadece yağmur veriyor gök sema avuçlarıma

Bırak ben kendimi yine avutayım
Renkli düşler kurup uyutayım hayallerimi
Islak kaldırımlarda seni beklerken
Kibritçi kız olayım... alevlerinde gidişinin
Her alevi çakşında gözlerim
Tutuşan ışıklarda seni seyredeyim
Sonra polyanna olayım
İçimi acıtsa da her sabah seni bulamayışımda
Açılan kapılarda... günaydınlarda

Kıvılcımlar yansın parmak uçlarımda
Gülüşün karşı duvarımda asılı
Ve dudak kenarımda unuttuğun, mor bir gülüş
Gel !
Vuslat vakti yaklaşmakta
Sıcaklığını duyuyorum ellerinin
Gözlerin göz bebeklerimde sorular sormakta
Çığlık çığlığa içimdeki cevaplarım

Sağnaklar iniyor senle benim üzerimize
Hasret düşümsün
Uyut artık, uykusuz onca yıllarımın düşünü
Gelsin artık beklenilen siyah gözler !
Şimdi yağmurlara bıraktım hayallerimi
Soluksuz kalan akşamlarım
Dinlensin avuçlarında

Günay Koçak

29. 11. 2023