İçimde hasretinin soluğu hıçkırdı da
Sanmıştım ki gelirsin ansızın
Duyamadım sesini gelmedin
Sonbahar da geçiyor bitiyor mevsim
Ya kış duygularım inerse sensiz saçlarıma
Gözlerin ağlayan yüreğimin tek tesellisi
Gözlerin akşamları bakmıyor gözlerime

Çığlıklar düğümleniyor kalbimin sesinde
Sözcükler yetmiyor anlatmama... yoksun !
Ağrılar sarmıştı yüreğimi, ağrılar mı ?
Sandığım... hayır değil, sensizlik !
Hani sen ? hani şarkılar söylediğimiz akşamlar
Gittin... neden ki ?.. nedensiz... git !

Bilsen ki ne güzel yaşamak
Ya şu buruk hüzünler olmasaydı
Bu gün
Sensiz gittim o sonbahar bahçesine
Ne çok hatıran gizli... ne çok anılar saklı
Yağmur yüklüydü bulutlar
Teselli aradım onlarda, gözlerini birde
Son günleriydi sonbaharın... bulutları düşledim

Bambaşkaydı seninle düşlerimiz
Bütün mevsimler sen varsın diye güzeldi
Yapraklar uçuştu saçlarımda... sararmıştı
Bir tokat gibi savurdu rüzgarını sonbahar yüzüme
Gelsen... gel artık
Gel diyorum ya
Biliyorum gelebilsen hiç durmazsın
Ardından fırat gibi çağladı gözlerim
Sensiz kuru bir ağacım ben
Depremler, rüzgarlardan titreyen pencerem
Gözlerimdeki hasretinde sancır durmadan

Hayatın güzel masallarına inanıyorduk bir zamanlar
Şimdi cam kırıkları batıyor yüreğime
O uzak yerde beklemektesin diye
Sen gel !
Düşlerimdeki gülüşleri sakladım sana
Leylak gibi, menekşe gibi kokan

Günay Koçak

30. 11. 2023