Ayrılığa olan öfkemin sebebi sensin
Yalnızlığa, ıssız, sessiz oluşumun da
Adımı hazan koydum...yok mevsimim başka
Korkulu gecelerimin sebebi sensin
Baharlara dargınım, baharda açan çiçeklere
Menekşelere, sardunya, lale, güllere
Şarkılara bile dargınım kaç zamandır
Kendime küsüşümün sebebi sensin

Söküp atamam yüreğimi sen dönmeden
İçimi ısıtan güneşsin, hayatımın kar boranında
Bir sağanak yağmurda kaldım
Unutulmuyor bende gözlerin
Ne kadar da kalsam acılarda
Apansız inen akşamlara değil sitemim
Habersiz giden güneşe de değil
Ayrılıkların en acılarınaydı, yürekten haykırışım

Şimdi yapayalnız ve acılı kimsesiz kaldığım doğrudur
Şimdi özlemler içinde, ateşlerde kaldığım doğrudur
Gel artık !
Birlikte gezmeyi özledim seninle
Güneşler doğsun gökkuşağı çıksın penceremizde
Gel artık
Yeniden o sihirli akşamları bekleyelim, yıldızlı geceleri
Bakma öyle umutlarımı yitirdiğime
Umut saklı yüreğimde seninle gülecek
Seni bekliyorum...özlüyorum
Gel artık !
Güneşi kucaklayalım yeniden

Günay Koçak

26. 11. 2023