Her zaman ki gibi harika duygularla zengin kelime hazinesi ile yazmış olduğunuz gönül sesinizi beğeniyle okudum; Gönlünüze gelen ilhamınız sel olsun taşsın, yazan kaleminiz daim, yüreğiniz dert görmesin, Allah'a emanet olun...

Güle figan edip oysan bağrımı
Bülbülüm yük etme güle narını
Hercai hallerin esrik bağbanı
Yaralı gönlümü karlama benim

Bu aşkın yoluna döküp ömrümü
Ak gerdan üstüne aldın varımı
Madem ki zulmetmiş ziyanın ardı
Göz edip aklımı kandırma benim

Vay benim ömrüme reva görülen
Beş vakit günüme eza verilen
Ne yenilebilir ne de içilen
Düşüp şu yâdıma delirtme beni

Bu şiir, bir aşıkın sevgilisine duyduğu acı ve öfkeyi dile getiriyor. Sevgilisinin kendisini aldatmasına, yalan söylemesine ve kalbini kırmasına rağmen, ondan vazgeçemeyen aşık, sevgilisine yalvarıyor ve onu kendine döndürmesini istiyor. Şiirde, kaş, kirpik, gül, bülbül gibi aşkın sembollerini kullanan şair, sevgilisinin güzelliğini ve cazibesini de vurguluyor. Şiirin sonunda, aşık, sevgilisinin kendisine reva gördüğü bu acı hayata isyan ediyor ve onun yüzünden delirmekten korkuyor.