Böyle zamanlarda yanık, yıkık bir yüreğin tek tesellisi; ayni duyguları paylaştığım sizler gibi değerli dostların varlığı.

Çok teşekkür ederim Nizamettin Hocam.

Selam ve saygılar. ⚘

Rica ederim, yeter ki gönül kırılmasın. Esen kalınız.

Benim de amacım sizi incitmek değil.
Olamaz tabi.

""insana usancımdan" kısmı anlaşılır gibi gelmedi insana nasıl usanılır olsa olsa insanlıktan ve olumsuzluktan usanılır?"

Bakın burada sizinle hemfikirim.
Eleştiriniz bu sekilde olsa, itiraz etmeme gerek kalmazdı. Zira haklı ve yerinde bir eleştiri.

Sanırım yine de ufak bir eksik olmuş;
İnsanlıktan ve olumsuzluktan olabileceği gibi; ondan-bundan-candan...

"insandan usancımdan"

olabilir.

Dolayısiyla;

"insana usancımdan"

yerine;

"insandan usancımdan"
"beşerden usancımdan"

yazarak; siirin şekline halel getirmeden anlamı düzeltmiş oluruz.

Bu durumda önceki teşekkürümü yeni bir teşekkürle pekiştirmem gerekir;

Teşekkür eder hayırlı günler dilerim.

Selam ve saygılar.

Amacım sizi incitmek değil, size karşı her hangi bir ön yargım ve olumsuz bir düşüncem de yoktur. O öfke duyduğunuz konularda da ben de size katılıyorum.
Şiirinizde gözüme takıldığını ifade ettiğim "Gıpta ettim ölene insana usancımdan" bu dizenin hadi birinci kısmı olan "Gıpta ettim ölene" bölümünü de bir amaç uğruna ölen insana da gıpta edilebilir diye kabul edilir o da anlaşılabilir, ancak "insana usancımdan" kısmı anlaşılır gibi gelmedi insana nasıl usanılır olsa olsa insanlıktan ve olumsuzluktan usanılır o o nedenle açıkçası bu bölüm bana kesinlikle anlaşılır gibi gelmedi. Konu bundan ibarettir. Yine de söylediklerim kafanıza yatmadıysa yok yorumumu yok sayabilirsiniz. Tekrar tebrik ediyor iyi akşamlar diliyorum.

Hoşgeldiniz sayın Örs

Eleştiriniz için teşekkür ederim. Lakin;

"Gıpta ettim ölene insana usancımdan"

dizemde sizi neyin rahatsız ettiğini belirtmemişsiniz.

"...şiirde adeta genel ahenge ve ayak uyak uyumu için zorla yerleştirilmiş gibiydi..."

eleştirinizin iğreti durduğu kanaatindeyim. Zira; bu dizeleri ahenk, uyak, ayak kaygısıyla kaleme almadım.

Daha ilk dizesinde öfkemi haykırdığım bir şiirde, bu şiirde size "zorla yerleştirilmiş" gibi gelen o dize benim için şiirin bel kemiği niteliğinde.

"Gıpta ettim ölene insana usancımdan"

Evet. Aynen böyle ve hâlâ öfkeliyim;

- Öfkeliyim sözde müslümanlara
- Sözde Teşkilatının başında İslam bulunan korkak, aciz, zavallı, rezil devlet yetkililerine
- İnsan görünümlü, İsrail'i haklı çıkaran alçaklara,
- Algı yönetimiyle gerçekleri ters yüz eden basın-yayın kuruluşlarına,
- "Bir leş miş" görüntüsü veren Milletler Teşkilatına,
- Daha düne kadar "İnsan Hakları" şampiyonu batılı devletlere,
- Küçücük bedenleri paramparça edip anne-babasının kucağına verenlere,
- Binlerce bebeği-çocuğu öksüz-yetim bırakan kahpelere...

...ve bu katliam, bu vahşet sekiz milyar insanın gözü önünde devam etmekte.

- Doğu Türkistan'da olduğu gibi
- Myanmar'da, dünyanın bilmediğimiz yerlerinde olduğu gibi...

Bir saat kadar önce Berlin'de düzenlenen yürüyüşten geldim.

Berlinin göbeğinde, hükümetin tüm engelleme gayretlerine rağmen, buz gibi havada insanlıktan nasibini almış Almanlarla omuz omuza saatlerce yürürken; milyonlarla ifade edilen müslüman topluluktan, derneklerden, dînî cemaatlerden bu yürüyüşe katılanların bir avuç kadar olması sadece düşündürücü, üzücü değil, öfkemi kabartacak nitelikteydi.
İki üç bin kadar duyarlı insan "Filistine Özgürlük", "Gazze Katliamına Son Verin"... diye haykırırken, cami ve mescitleri dolduran güruhların müslümanlığını sorguladım... Sorgularım.
Utandım!
Omuz omuza yürüdüğüm hırıstiyanlardan utandım.
Gözyaşımı farkedip yaş döken Almandan utandım.
Çaresizliğimden, çaresizliğimizden, duyarsız milyonlardan... milyarlardan utandım.

Ve artık usandım insanlardan;
Bosna'da,
Çeçenistan'da,
Doğu Türkistan'da
...

yana yana
yıkıla yıkıla
yoruldum.

Caddeler ışıl ışıl.
"İnsanlar" yılbaşını kutlamaya hazırlanıyor.

Az ötede, köprü altları kirli battaniyelere sarılıp uyumaya çalışan evsiz-barksız kadın-erkek kimsesizler insanlığın iflasını, iflasımızı haykırıyor!
İnsanlıktan...
Merhametten.

"Gıpta ettim ölene insana usancımdan"

Evet.
Gıpta ettim ölene...
Ölene gıpta ediyorum.

Zira; manzaraya baktıkça insanlığımızdan utanmamak,
"insan"lardan usanmamak kolay değil.

İnsan suretindeki bu mahluklarla aynı havayı solumak gücüme gidiyor.

Alçaklığın da bir sınırı var diye bilirdim.

CNN International'in haberine göre; Siyon itleri katlettikleri masumların cesetlerini çukurlardan çıkararak buldozerlerle üzerinden geçmiş.

Belli ki yanılmışım; alçaklıkta sınır, seviye kaybolmuş.

"...şiirde adeta genel ahenge ve ayak uyak uyumu için zorla yerleştirilmiş gibiydi..."

Bilmiyorum; hâlâ aynı düşüncede misiniz.

Bin şiir kaleme alacak olsam, aynı dizeyi bir kez bile eksik yazmazdım.

Zira; söz verdim.

"SÖZ ÇOCUK"

başlığıyla kaleme aldığım dizeler ahenk, ayak, uyak kaygısıyla yazılmamıştır!

Aynı düşünmesek de;

Umarım meramımı anlatabilmişimdir.

Bu kadar izahatı-haksız olduğuna inansam da- eleştirilere verdiğim değerin emaresi, delili sayılsın diye yaptığımı da belirtmek isterim.

Saygılar









Düzenleme:24.12.2023 01:00:18

"Şahit olarak da Nezahat Hanım Kardeşimin adını veririm konuşmaya mecalim kalırsa tabi.

Rabbim gelecek günleri hakkımızda hayırlı kılsın."


Amin dedim yürekten. İnşallah hayırlı haberler işitiriz de, mezalim altında inleyenler nefes alır, kendine gelirler.
Şahitliğe gelince Allah bizi sevdiklerimizden cüda koymasın, ne burada ne de ahirette inşallah. Hakikat karşısında dilimiz mecalsiz kalmasın duasıyla gecenin sahibine emanet ediyorum can kardeşim.

Kalemim iyi kötü şiir yazmayı öğrendi de, bu nitelikteki yorumlara nasıl teşekkür edebileceğini öğrenemedi Nezahat Kardeşim.

Zahirde gördüklerimizin ötesinde, ilâhî o perdenin gerisinde neler var bilemeyiz.

Bildiğimiz kesin bir şey var ki; yapılan bu zulüm, bu vahşet yapanın yanına kalmaz. Rabbimiz Rahmân ve Rahîmdir. Âmennâ.

Lakin, Müntakîm'dir aynı zamanda.

Şehadet şerbeti içene ne gam.
Onlar bizden önde ve âlî makamlarda muhtemelen.
İnşallah.

Ağlarım acıklı hâlimize
çaresizliğimize.

Yüreğimizin derinliklerinde hissettiğimiz acı ile kaleme aldığımız samîmi dizeler, gözyaşlarımız mahşerde, mizan gününde bir işe yarar inşallah.

Şahit olarak da Nezahat Hanım Kardeşimin adını veririm konuşmaya mecalim kalırsa tabi.

Rabbim gelecek günleri hakkımızda hayırlı kılsın.

Sayfamda kocamaaan bir boşluğu tamamladınız güzide Kardeşim.

Allah razı olsun.

Sağlıklı, huzurlu, mutlu günler dilerim.

Selam ve dua ile.

Teşekkür ederim İlyas bey.
Selam ve saygılar.

Teşekkür ederim.
Saygılar.

Teşekkür ederim.
Selam ve saygılar.

"Gözden ırak, gönülden ırak"

veciz sözü hatırladım üstadım.

"Canım abim, hissettiğim tüm sezinlenişlerim, çaresizliğim, öfkem, acım şiirin içinde."

Yüreği sevgi dolu canım kardeşim bile hislerimi aynen paylaşıyorsa vahşet büyük, durum vahim demektir.

Yüreklerimizi dağlayan insanlıktan nasipsiz yaratıkları Müntakîm olana havale etmekten başka çaremiz yok maalesef.

Düne kadar İnsan Hakları'ndan bahseden, ders verenlerin maskeleri bu kez tamamen yırtıldı.

Meğer, medeniyet dediğimiz özde -Akif'in haykırdığı gibi- "Tek dişi kalmış canavar"mış.

Acımı paylaştığınız için teşekkür ederim Değerli Kardeşim.

Selam ve saygılar.

Ziyaretinizle onur verdiniz Erol Hocam.

Teşekkür eder hayırlı günler dilerim.

Selam ve saygılar.

Yorumunuz için teşekkür ederim.

Anlamlı yorumunuz, dizeleriniz ve teveccühünüz için teşekkür ederim Değerli Şairim.

Selam ve saygılar.

Amiiin.

Dert belli
Derman belli.

Tefrika belasından kurtulmadıkça ağlamak kader oluyor.

Biz birliği, bir olmayı, iri ve diri olmayı beceremedik, gelecek nesillere nasip olur inşallah.

Korkarım ki; gün geçtikçe katliamlar da sıradanlaşacak, kanıksayacağız ve daha büyük felâketler kaçınılmaz olacak.

Rabbim bize akıl, fikir, feraset versin.

Selam ve dua ile...

Teşekkür ederim.

"...Keşke öfkeyi değil de sevinçleri paylaşsa idik..."

Demiş bir şair kardeşimiz.

Keşke.

Lakin durum ortada ve gerçekler can yakıyor.

İnanılır gibi değil!

İnsan Hakları dendiğinde mangalda kül bırakmayanlar, ahkâm kesen insan görünümlü o medenî Batı'nın çok bilmişleri, birdenbire korkunç bir canavara dönüştü.

Kana susamış gibiler.

Söylenecek o kadar çok şey var ki.

Alman medyasını yakından takip ediyorum. Riyakârlıklarını, arsızlıklarını, tarafgirliklerini, yalanlarını gören için çıldırmamak ne mümkün.

Allah müstehaklarını versin, kahretsin.

Teşekkür eder hayırlı günler dilerim.

Saygılar.

Hoşgeldiniz Enver Ağabeyim.

Aynen belirttiğiniz gibi; bu zalimlerin "Sanat Eseri" vahşete, vahşetlere tanık oldukça, insanın Hitler'e rahmet okuyası geliyor.

Belli ki "dinsizin hakkından imansız gelmiş." Daha doğrusu; eserini yarım bırakmış.

Tüm dünyanın başına bela oldular.
Korkarım ki, gelecek günler bu günleri de aratacak.

Firavunlara kalmayan saltanat bunlara da kalmaz.
Azrail bilir işini.

Şükür ki îmanımız ve sığınacak limanımız var.

Ziyaretiniz ve nitelikli yorumunuz için çok teşekkür eder;
sağlık, huzur ve mutluluklar dilerim.

Selam ve hürmetler Değerli Ağabeyim.

Sosyal medya ve mecralardaki o görüntülere bakamayanlardan biri de benim Değerli Kardeşim.

Denk geldiğimde ise -yalan yok- iki gözüm iki çeşme.
Erkekler de ağlıyor yani.

Hele de o minicik yavrular, cansız bedenler.

"Keşke"lerin maalesef hiç bir anlamı yok.

Alçalmanın, alçaklığın da bir seviyesi var sanırdım.

Yanılmışım maalesef.

Yorumunuz için teşekkür eder hayırlı günler dilerim.

Selam ve saygılar.

Teşekkür ederim Hatice Hanım.
Saygılar.

"...insanlık kan kusarken hala siyaset yapanlar utanmalıdır."

Gün geçtikçe utanacak yüz bulmakta zorlanıyoruz İbrahim Hocam.

Vahşetin bu boyutunu da ilk kez yaşıyoruz.
Üstelik "medenî Batı"nın teşvikiyle ve gözlerinin önünde!

İbretlik dersler var.
Herkes için.

Yorumunuz için teşekkür ederim.

Selam ve saygılar...⚘

Teşekkür ederim Kadir Hocam.

Selam ve saygılar...

Anlamlı ve güzel dizeleriniz için teşekkür ederim.

Saygılar...