Kalk, silkelen, kendini bul önce,
Göğsünde yankılanan o fırtınayı dinle.
Bir öğüt var bu sözlerde, derin ve anlamlı,
Dikkatle dinle,söylenmiş en az bin yıl öncesinde.

İçindeki fırtınayı susturmadan,
Dışarıdaki rüzgarları dindiremezsin.
Bir kuru yaprak gibi savrulur gidersin,
Zamanın kollarında çaresizce sonunu beklersin.

İçindeki fırtınayı susturamazsan,
Azgın dalgalar arasında, bir tekne gibi sürüklenirsin,
Issız bir okyanusta yok olup gidersin.
Battığın yerde binlerce yıl bulunmayı beklersin.

Gönlündeki karanlığı aydınlatmadan,
Dünyayı ışığınla aydınlatamazsın.
Yıldızsız geceler, dipsiz bir kuyu gibi,
Sonsuzluk içinde kaybolur gidersin.

Düşlerin ardında saklı gerçekleri arama boşuna,
Bulamazsın izini yitiren yıldızların arasında.
Gizlenirler, çıkartamazsın girdikleri deliklerden,
İçindeki fırtınayı susturmadan bulmazsın, boşadır çabalaman

Aşkla dolmadan damarların, ruhun kuru kalır,
Aşk ile yanmazsan, hayatın yarım kalmıştır.
Ne olduğunu bilmeyen ruhun boşuna çırpınır,
Sevdanın ateşiyle yanarsan, hayat anlamlanır.