Vahşetin kapıları açıktı , bir fidanı
koparıyordu hayattan,
ve bir Anne ağlıyordu /elinde çaresizlik yüreğinde tarifsiz bir Acı

Oysa çocuklar ,gülmek için yaratılmıştı
Ağaçların gölgesinde, kol kola gezip
Hayat,ı Güldürmeliydi Çocuklar

Kalem tutan minik elleri ,Dünyayı boyamalıydı yeşile, maviye, kırmızıya
Denizlerin içinde boy atmalıydı hayata


Bu hayatın fragmanını izleyince
Şiir yazmak değil,
Şiir olmak istiyor İnsan



Hiç düşündünüz mü ?
Dışarıda ,
İnsanlarla savaşıp ,Azrail ile dost olanlar var
Gam yükleri sırtında , secdeden kalkamayanlar var
Diktiği her ağaç kuruyup, hayalleri içinde kül olanlar var.

elimde "SUSTUM " yazılı pankartım
Ruhumu sıkıştıran binlerce
asırlık sorular
Asrım korkutmuyor , bedenimi
şimdiki Asrın cinayeti
korkutuyor düşlerimi

Sekiz Gezegen etkisi
birde Güneşin tepemde
olma ihtimali,
Dolunaya çeyrek kala,
falına bakınca, iki cihan arasının
Karanlığın içindeki asaleti
merak ediyor insan....

şart degildi tufana engel olmak
asıl mesele o gemide olmak
çakılınca bir dağın tepesine
kurtulunca , kurda kuşa
yem olmadan ..
hayatta kalabilmek..
ve ....
iman şerbetini nefsim
benden önce içmiş..
o gün bugündür zahmetlidir,
hayatımın merdivenlerine tırmanmak
her basamakta bükülür dizlerim
her adımda çalışmadığım yerden
gelir sorular....
tembelliğim diz boyu ..
Ruhumun derin suları çekilmeye başladı sanki

Kıyamet sancıları çekiyorum
Bugün yine bir günah doğurdum
yarın yine tövbe edip öldüreceğim
Her gün ruhuma işkence etmek
Bu vicdan azabı beni
katil damgası vurup öldürecek
Ağlayan ırmaklarımı
Kim susturacak..
Hangi duanın ipinde, koşarım fermanıma
Yazık bana !
Bindim nefsin Gemisine
O gün bugündür yaşar yaşar ölürüm




Suyun Rengini göremedim , nasıl bakarsan öyle görünüyormuş meğer kalbimi kırıp attım suyun içine Çocuklar oynarken bulsun beni de.








Ayşe caniberk
Gümüş kalpler