gidişinle tanıdım korkuyu
ölümle aynı kaderi paylaşıyor
dudaklarım
sen yoksan ölümde yok
ben de yokum bu yok oluşta

hangi gidişinin peşine düşsem
ölüm ağlar ben susarım
su hayallere düşer su çaresizleşir
hayatın hangi yanında olduğunu
bilemez kışı beklemek dürtüsü

bende bıraktığın bu kıyamet
bu merhameti ayrılığın
bu muğlak yara
sensizliği sunuyor
kederin yüzyıla değer susuşuna

senden geçtim
tüm gidişler bulsun isterse adresimi
yeryüzü acılarıyla bilenmişim aşka ya
aşk ki
gidişlerle varmaktır hayatın tadına
tüm gölgelere bir parça gözyaşı incisi sunmaktır

sen ki üşürken yaz rüyası görmeksin
temmuz boylu ırmaklara tek ihanetim
güze hazırlanan bir sokak suretidir
şimdi ellerim tenha ve açık sözlü bilirsin

gidişinle kaldım orta yerinde çocukluğumun
ayrılık öykülerine bilenir şimdi yalnızlığım

Kağan İşçen





(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.