Tüm dünya Filistinli bebeklerin kanını içiyor...

Silah pazarında bebekleri kaç paraya satıyorsunuz?
Sözleşmeler daha iyi bir gelecek için mi yoksa
yaşlı kadınları köpeklere parçalatmak üzerine mi imzalandı?

İnsan hakları dediğiniz; her gün bomba yağdırılan Filistin’e
uzatmadığınız elleriniz mi?
Bu medeni birliğe girmek için miydi mücadelemiz?

Bazıları çaresiz insanların tabutuna zar atıyor
Sonra alkolün ve sıcak etin tadıyla akıyorlar geceye
öfkeli kalabalıklar kendi propagandalarını yapıyor
sanki kanı dökülen sırf Müslüman diye canımız yanıyor gibi...

Mankenler uzun bacakları ve silikon göğüsleriyle
İlk sayfalarda arsızca gezerken
namussuzlar da çocukların cesetlerine bilet kesiyor
Ve Dünya’nın rezil uğultusunda
bir çocuk daha doğuyor
bir çocuk daha ölüyor.

Senin bir ütopyan varsa sen insansın
Bir Mavi düş için ağladık bir zamanlar hepimiz
Mavi bir dünya için bulutların üzerinde gezindik
Sağımıza dönsek solumuz yanardı
Solumuza dönsek sağımız kanardı.

Bizi bu yalanlarla büyüttüler...
bir ütopyamız vardı bizim
tüm silahlara insan olmayı öğretecektik!

(13 Ocak 2009 ’da kaleme aldığım bir şiirimdir. Tam 14 sene geçmiş ve bir şey değişmemiş; karanlık şiddetini daha da artırırken değişen sadece bizim mavi düşlerimiz olmuş. Son nefesime kadar ’Savaşa Hayır!’ demeye devam edeceğim. Şu an ki aklım ile korkarım ki hiç bir şey değişmeyecek, belki sadece sesimiz yüreğimizi bir nebze hafifletecek. )