Bir Şiir’in Gözyaşları

Son saatleriydi aşkın
çıkmamak için direndi candan
nafileydi telaşı, vakti dolan giderdi

Tüm duygular ona siper almışlardı
sevişmek soğuk bir ceset gibi upuzun solgun
sarılmak hiç bu kadar uzak olmamıştı
Celladı giymişti nefretten gömleğini
ayrılık hiç bu kadar sessiz olmamıştı

Son saatleriydi aşkın
hazin bir romana konu olmaya hazırdı
ölümüne sevinen duygu kalabalığı
birbirine hiç böyle yakın olmamıştı

Ertelenmiş zamanlardan hep geç kalmaya yol alırken
bıraktığı boşlukta aceleci yanılsamalar vardı...
yürek onları aşk sanmaya hazırdı

Şarkılar bestelenmek için üşüştüler
en çok satanlarda yer almak içindi belki de ölümü
senaryolar kapıda bekledi

Uygun yüzler tekrar can vermek için
hiç bu kadar can atmamışlardı
yalnız bir şiir uğurlamıştı onu

Filmin adı: Bir şiirin gözyaşlarıydı.